Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Ρωμανού κυρός Γεράσιμος. (1849-1922).
(Εκκλησία της Ρουμανίας).

Ο κατά κόσμον Γεώργιος Σαφίριν γεννήθηκε στο χωριό Ιζβοράλου της Κομητείας Μεχεντίτι τον Οκτώβριο του 1849. Τον Νοέμβριο του 1870 μετέβη στο Άγιον Όρος όπου έμεινε για έξι μήνες. Τον Δεκέμβριο του 1873 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Τσιμάνα (στην Κομητεία Γκόργ της Ολτενίας). Στις 6 Ιανουαρίου 1874 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Επίσκοπο Ριμνίκου Αθανάσιο. Στις 6 Δεκεμβρίου 1875 προήχθη σε Αρχιδιάκονο. Το Πάσχα του 1878 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Το ίδιο έτος διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου της Ριμνικουβίλτσεα. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι το 1885. Το 1888 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1894. Στις 6 Ιουνίου 1899 χειροτονήθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Βουκουρεστίου Επίσκοπος Κραϊόβης, Χωρεπίσκοπος της Επισκοπής Ριμνίκου. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας Ιωσήφ, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Ριμνίκου Αθανάσιο και Άρτζες Γεράσιμο. Στις 17 Φεβρουαρίου 1900 εξελέγη Επίσκοπος Ρωμανού. Το 1909 μετά την εκλογή στη θέση του Μητροπολίτη Ουγγροβλαχίας του Επισκόπου Ριμνίκου Αθανασίου ξέσπασε διαμάχη μεταξύ του τελευταίου και του Επισκόπου Ρωμανού Γερασίμου με εκατέρωθεν κατηγορίες και μηνύσεις. Το αποτέλεσμα ήταν η Σύνοδος να παύσει τον Επίσκοπο Ρωμανού Γεράσιμο στις 24 Ιουνίου 1911 ενώ ο Μητροπολίτης Αθανάσιος παραιτήθηκε λίγες μέρες μετά στις 28 Ιουνίου 1911. Μετά την παύση του ο Γεράσιμος μετέβη το 1912 στο Μπρασώβ και τελικά το 1914 εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή Φρασινέι (στην Κομητεία της Βάλτσεα) όπου και εκοιμήθη στις 14 Φεβρουαρίου 1922.