Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Ίμβρου κυρός Πανάρετος. (1863-1922).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Πανάρετος Πετρίδης γεννήθηκε το 1863 στην Επαρχία Γάνου και Χώρας της Ανατολικής Θράκης. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1887, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Ότι Ευσέβιος ο Καισαρείας πλέον ή ημιαρειανός". Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος στις Μητροπόλεις Θεσσαλονίκης και Ιωαννίνων επί Μητροπολίτου Γρηγορίου Καλλίδη. Στις 20 Φεβρουαρίου 1892 εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Ναζιανζού έχοντας συνυποψηφίους τους Αρχιμανδρίτες Μελέτιο Γεωργιάδη και Γερμανό Θεοτοκά. Τον ίδιο μήνα χειροτονήθηκε στα Ιωάννινα τιτουλάριος Επίσκοπος Ναζιανζού, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Ιωαννίνων. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Γρηγόριος, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Βελλάς Βασίλειο και Παραμυθίας Ιωάννη. Το 1895 διορίστηκε Αρχιερατικώς Προϊστάμενος Ταταούλων. Στις 19 Νοεμβρίου 1896 εξελέγη Μητροπολίτης Πρεσπών και Αχριδών έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους Αρδαμερίου Σωφρόνιο και Αμφιπόλεως Προκόπιο. Στις 18 Μαρτίου 1899 εξελέγη Μητροπολίτης Στρωμνίτσης έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους Μετρών Άνθιμο και Αμφιπόλεως Προκόπιο. Στις 10 Οκτωβρίου 1900 εξελέγη Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως με 8 ψήφους έχοντας συνυποψηφίους τον Μητροπολίτη π. Μεσημβρίας Γεννάδιο (1 ψήφος) και τον Επίσκοπο Αβύδου Νικόδημο (3 ψήφοι). Στις 14 Ιουλίου 1909 εξελέγη Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου, στις 12 Αυγούστου 1910 Μητροπολίτης Ηλιουπόλεως και Θυατείρων και στις 21 Ιουνίου 1912 Μητροπολίτης Ίμβρου. Εκοιμήθη στην Ίμβρο στις 15 Φεβρουαρίου 1922.