Ο
κατά κόσμον Πάμφιλος Αντρέγεβιτς Λεβίτσκη γεννήθηκε στο χωριό Πλέσιβετς, της
Κομητείας Γκαντιάτς του Κυβερνείου Πολτάβας στις 28 Σεπτεμβρίου 1858.
Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου το 1884. Τον Ιανουάριο του 1894
εκάρη μοναχός. Στις 26 Ιανουαρίου 1894 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Το 1895
έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το 1897 διορίστηκε Διευθυντής του
Θεολογικού Σεμιναρίου Μόσχας. Στις 10 Οκτωβρίου 1899 χειροτονήθηκε Επίσκοπος
Μοζάισκ, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας. Την 1 Δεκεμβρίου 1904 εξελέγη
Επίσκοπος Κάμενετς Ποδόλσκ και Βρατσλάβας και στις 15 Φεβρουαρίου 1908
Επίσκοπος Τούλας και Μπελιώβου. Στις 6 Μαΐου 1911 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο.
Στις 25 Μαΐου 1917 συνταξιοδοτήθηκε. Από το 1920 μέχρι το 1921 διετέλεσε τοποτηρητής
της Επισκοπής Πολτάβας. Παρόλο που ήταν φίλος των Ουκρανικών γραμμάτων
αντέδρασε αρνητικά στην ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Ουκρανικής Εκκλησίας
το 1921. Εκοιμήθη στην Πολτάβα τον Ιανουάριο του 1922. |