Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Παλαιάς Ρωσίας κυρός Δημήτριος. (1865-1923).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Αντρέγεβιτς Σπερόβσκη γεννήθηκε στο χωριό Λιούμπονι της Κομητείας Μποροβίτσι του Νομού Νοβγορόδου στις 18 Απριλίου 1865. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως το 1891. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1893 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε την 1 Οκτωβρίου 1893 και Πρεσβύτερος στις 3 Οκτωβρίου 1893. Στις 19 Μαρτίου 1895 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Κουταΐσης (1895-1897) και του Θεολογικού Σεμιναρίου Νοβγορόδου (1897-1903). Στις 2 Φεβρουαρίου 1903 χειροτονήθηκε στο Ζιτόμιρ Επίσκοπος Κρεμένετς, Βικάριος της Επισκοπής Βολυνίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Επίσκοπος Βολυνίας Αντώνιος, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Τουρκεστάν Παΐσιο, Ουμάν Αγαπητό, Βλαδίμης Βολυνίας Αρσένιο και Λιούμπλιν Ευλόγιο. Την 1 Μαΐου 1904 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Νοβομίργοροδ, Βικάριος της Επισκοπής Χερσώνος. Στις 25 Ιανουαρίου 1907 εξελέγη Επίσκοπος Σουχούμης και στις 25 Ιουλίου 1911 Επίσκοπος Ριαζάν και Ζαράισκ. Στις 17 Ιουνίου 1917 παύθηκε κατόπιν αιτήματος του κλήρου της Επισκοπής Ριαζάν λόγω του αυταρχικού φιλομοναρχικού χαρακτήρα του. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1919 εξελέγη Επίσκοπος Πέρμης και Κουνγκούρ αλλά κατόπιν δικού του αιτήματος η εκλογή ακυρώθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1919. Το 1919 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Παλαιάς Ρωσίας, Βικάριος της Επισκοπής Νοβγορόδου. Το 1921 παύθηκε. Εκοιμήθη στις 5 Μαΐου 1923 (ή στις 4 Μαρτίου 1923).
Κατ' άλλους το 1923 εκτοπίστηκε στον Νομό Αρχαγγέλσκ και σύντομα εγκαταστάθηκε στο χωριό Μοσένσκ του Κυβερνείου Νοβγορόδου, στο σπίτι της αδελφής του όπου και εκοιμήθη στις 5 Μαΐου 1925.