Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ηρακλείας και Ραιδεστού κυρός Γρηγόριος. (1844-1925).
(Οικουμενικό Πατριαρχείο).

Ο Γρηγόριος Καλλίδης ή Καλλιάδης γεννήθηκε στο Κούμβαο της Επαρχίας Ηρακλείας της Ανατολικής Θράκης στις 24 Ιανουαρίου 1844. Στις 26 Φεβρουαρίου 1862 χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Σερρών Μελέτιο. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος του Μητροπολίτου Αθηνών Θεοφίλου. Το 1873 μετέβη στη Ραιδεστό χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και τοποθετήθηκε Ιεροκήρυκας και από το 1874 Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Ηρακλείας. Στις 30 Μαρτίου 1875 χειροτονήθηκε στη Ραιδεστό τιτουλάριος Επίσκοπος Ναζιανζού, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Ηρακλείας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Σηλυβρίας Ζαχαρίας, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Μυριοφύτου Γρηγόριο και Μετρών Δοσίθεο. Τον Μάρτιο του 1879 εστάλη στην Αδριανούπολη ως Επίτροπος του απουσιάζοντος στην Κωνσταντινούπολη Μητροπολίτου Αδριανουπόλεως Διονυσίου. Στις 12 Μαΐου 1879 εξελέγη Μητροπολίτης Τραπεζούντος. Το 1879 του ανατέθηκε και η εποπτεία των τριών Σταυροπηγιακών Μονών Σουμελά, Βαζελώνος και Περιστερεώτα. Στις 22 Δεκεμβρίου 1884 εξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης έχοντας συνυποψηφίους τους Μητροπολίτες Φιλιππουπόλεως Γρηγόριο και Δράμας Γερμανό. Λόγω του Κοινοτικού ζητήματος στη Θεσσαλονίκη τέθηκε σε διαθεσιμότητα στις 25 Σεπτεμβρίου 1889. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1889 εξελέγη Μητροπολίτης Ιωαννίνων. Τιμήθηκε με παράσημα από το Οθωμανικό, το Ελληνικό, το Ρωσικό, το Σερβικό κράτος καθώς και από την Ηγεμονία του Μαυροβουνίου. Στις 22 Μαΐου 1902 εξελέγη Μητροπολίτης Ηρακλείας με 7 ψήφους έχοντας συνυποψηφίους τους Μητροπολίτες Αμασείας Άνθιμο (4 ψήφοι) και Βερροίας Κωνστάντιο (1 ψήφος). Το 1922 εγκατέλειψε ως πρόσφυγας την Ανατολική Θράκη και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και εκοιμήθη στις 25 Ιουλίου 1925. Στις 22 Μαΐου 2003 με Πατριαρχική και Συνοδική πράξη κατατάχθηκε στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.