Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Σάτσκ κυρός Παύλος. (1855-1927).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Πέτρος Ζαχάριεβιτς Ποσπέλωφ γεννήθηκε στο χωριό Όζερ της Κομητείας Λοντεΰνογε Πόλε του Κυβερνείου Ολονέτς στις 11 Ιανουαρίου 1855. Στις 29 Μαΐου 1877 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε στην Επισκοπή Ολονέτς. Στις 26 Οκτωβρίου 1890 εκάρη μοναχός. Το 1891 αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1893 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Λιθουανίας από το 1893 μέχρι το 1895 και του Θεολογικού Σεμιναρίου Αγίας Πετρουπόλεως από τον Ιούλιο του 1895 μέχρι τον Νοέμβριο του 1895. Στις 21 Νοεμβρίου 1897 χειροτονήθηκε στην Αγία Πετρούπολη Επίσκοπος Στάριτσας, Βικάριος της Επισκοπής Τβερ. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Αγίας Πετρουπόλεως Παλλάδιος, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους π. Σμολένσκ Γουρία, Τβερ Δημήτριο, Ολονέτς Ναζάριο, Νάρβας Ιωάννη και Γιαμβούργου Βενιαμίν. Στις 11 Δεκεμβρίου 1899 παύθηκε. Στις 18 Νοεμβρίου 1903 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Κουνγκούρ, Βικάριος της Επισκοπής Πέρμης. Στις 17 Ιανουαρίου 1905 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Γκλαζώβου, Βικάριος της Επισκοπής Βιάτκας. Στις 7 Ιουνίου 1918 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Κοζλώβου, Βικάριος της Επισκοπής Ταμπώβου. Στις 28 Νοεμβρίου 1919 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Σάτσκ Βικάριος της Επισκοπής Ταμπώβου. Το 1923 μετά την υπαγωγή της Κομητείας Σάτσκ στο Κυβερνείο του Ριαζάν έγινε Βικάριος της Επισκοπής Ριαζάν συνεχίζοντας να φέρει τον τίτλο του Επισκόπου Σάτσκ. Εκοιμήθη στο Σάτσκ στις 30 Μαρτίου 1927 συνεπεία καρδιακού νοσήματος.