Ο κατά κόσμον Λάζαρος Παπαδόπουλος-Χουτουριώτης γεννήθηκε στην Κρώμνη της Επαρχίας
Χαλδίας του Πόντου το 1844. Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Χουττουρά
Αργυρουπόλεως. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1878 αφού
υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Περί της αειπαρθενίας της Θεοτόκου".
Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας και Πρωτοσύγκελος στη Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως και
στα Πατριαρχεία ως Μέγας Σύγκελος. Στις 16 Μαρτίου 1886 χειροτονήθηκε στον
Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι Κωνσταντινουπόλεως τιτουλάριος
Επίσκοπος Λεύκης, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Νικαίας. Τη χειροτονία
τέλεσε ο Μητροπολίτης Νικαίας Σωφρόνιος, συμπαραστατούμενος από τους
Μητροπολίτες Αίνου Άνθιμο, Δεβρών Άνθιμο, Λιτίτσης Ιγνάτιο και τον Επίσκοπο
Ιεραπόλεως Ανανία. Το 1889
τοποθετήθηκε Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητος Βλάγκας
Κωνσταντινουπόλεως. Τον Δεκέμβριο του 1892 τοποθετήθηκε Βοηθός Επίσκοπος της
Μητροπόλεως Μελενίκου για το τμήμα Δεμίρ Ισαρίου (Σιδηροκάστρου) αλλά δεν
αποδέχθηκε τη θέση. Στις 15 Φεβρουαρίου 1894 εξελέγη Μητροπολίτης Κολωνείας
έχοντας συνυποψηφίους τον Επίσκοπο Κλαυδιουπόλεως Αμβρόσιο και τον
Αρχιμανδρίτη Προκόπιο Λαζαρίδη.
Στις 29 Απριλίου 1899 εξελέγη Μητροπολίτης Φιλαδελφείας έχοντας
συνυποψηφίους τους Επισκόπους π. Μυριοφύτου Νικόδημο και Αρδαμερίου
Σωφρόνιο. Στις 10 Οκτωβρίου 1906
εξελέγη Μητροπολίτης Ροδοπόλεως. Στις 22 Σεπτεμβρίου 1909 παύθηκε. Εφησύχαζε στην
Τραπεζούντα μέχρι το 1922 και κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη, όπου και
εκοιμήθη στις 2 Ιουνίου 1926. |