Ο
κατά κόσμον Ιβάν Ιβάνοβιτς Ομπολένσκη γεννήθηκε στο Σπάσκ του Κυβερνείου
Ταμπώβου στις 25 Μαΐου 1856. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Καζάν το
1880. Εργάστηκε ως γιατρός μέχρι το 1890. Τον Φεβρουάριο του 1890 εκάρη
μοναχός. Στις 29 Απριλίου 1890 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Στις 20 Δεκεμβρίου
1891 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Υπηρέτησε στην Επισκοπή Σαμάρας. Στις
14 Ιανουαρίου 1901 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Νικολαέβου (Πουγκατσέβου),
Βικάριος της Επισκοπής Σαμάρας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Επίσκοπος Σαμάρας
Γουρίας, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Σιμπίρσκ Νίκανδρο,
Ορενβούργου Βλαδίμηρο και Τσεμποξάρυ Ιωάννη. Στις 7 Νοεμβρίου 1908
καταργήθηκε το Βικαριάτο του Νικολαέβου (Πουγκατσέβου) και στη θέση του
ιδρύθηκε το Βικαριάτο του Ουράλσκ. Την ίδια ημέρα ο Επίσκοπος Τύχων
τοποθετήθηκε Επίσκοπος Ουράλσκ. Στις 5 Οκτωβρίου 1916 το Βικαριάτο του
Ουράλσκ προήχθη σε αυτοτελή Επισκοπή και ο Επίσκοπος Τύχων εξελέγη
Επαρχιούχος Επίσκοπος με τον τίτλο "Ουράλσκ και Νικολαέβου". Το 1918 προήχθη
σε Αρχιεπίσκοπο. Από το Φθινόπωρο του 1922 διέμενε στη Μόσχα καθώς δεν του
επιτρεπόταν να μεταβεί στην Επαρχία του. Στις 22 Μαρτίου 1924 προήχθη σε
Μητροπολίτη. Εκοιμήθη στη Μόσχα στις 8 Μαΐου 1926. |