Ο
κατά κόσμον Βασίλειος Ρέπτα γεννήθηκε στην Μπάνιλα πε Σερέμους (Bănila pe
Ceremuș) της Βουκοβίνης (στον Νομό Τσερνοβικίου της Ουκρανίας σήμερα) στις
25 Δεκεμβρίου 1841. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Τσερναούτι
(Τσερνοβικίου) το 1868. Στη συνέχεια μετέβη για περαιτέρω σπουδές στη Βόννη,
το Μόναχο και τη Ζυρίχη (1871-1873). Στη συνέχεια υπηρέτησε ως Καθηγητής στο
Θεολογικό Ινστιτούτο του Τσερνοβικίου. Το 1885 εκάρη μοναχός και στη
συνέχεια χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Το 1890 έλαβε το οφίκιο του
Αρχιμανδρίτη. Στις 17 Ιανουαρίου 1899 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος
Ραδοβιζίου (Ρανταούτι), Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Βουκοβίνης. Στις 17
Οκτωβρίου 1902 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Τσερνοβικίου και Μητροπολίτης
Βουκοβίνης και Δαλματίας (εντός της Αυστροουγγαρίας). Κατά τη διάρκεια του
Α΄ παγκοσμίου πολέμου κάλεσε τους πιστούς να προσευχηθούν για τη νίκη των
Ρώσων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να απομακρυνθεί από τη θέση του αρχικά στην
Πράγα και κατόπιν στη Βιέννη. Επέστρεψε στο Τσέρνοβιτς μετά το τέλος του
πολέμου. Το 1919 οι Επισκοπές Ζάρας και Καττάρου αποδόθηκαν στην Εκκλησία
της Σερβίας ενώ ο Μητροπολίτης Βλαδίμηρος και το υπόλοιπο τμήμα της
Μητροπόλεως Βουκοβίνης υπήχθη στην Εκκλησία της Ρουμανίας. Την 1 Νοεμβρίου
1924 ο Μητροπολίτης Βλαδίμηρος παραιτήθηκε. Εκοιμήθη στο Τσέρνοβιτς στις 24
Απριλίου 1926. |