Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αστραχανίου και Τσαρέβου κυρός Ιννοκέντιος. (1867-1928).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Ηλίας Ιβάνοβιτς Γιαστρέμπωφ γεννήθηκε στο χωριό Βλαντιμήροφκα της Κομητείας Ενοταέβου του Κυβερνείου Άστραχαν στις 16 Ιουλίου 1867. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1892. Υπηρέτησε ως Καθηγητής στην ίδια Θεολογική Ακαδημία. Στις 7 Ιουνίου 1902 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 8 Ιουνίου 1902 και Πρεσβύτερος στις 9 Ιουνίου 1902. Το 1905 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 29 Ιουνίου 1906 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Κανέβου, Βικάριος της Επισκοπής Κιέβου. Είχε ακραίες μοναρχικές απόψεις. Στις 6 Οκτωβρίου 1910 διορίστηκε Διευθυντής της Θεολογικής Ακαδημίας Κιέβου. Στις 11 Ιουλίου 1914 εξελέγη Επίσκοπος Πόλοτσκ και Βίτεμπσκ. Στις 10 Ιανουαρίου 1915 παύθηκε από την Επισκοπή Πόλοτσκ και κλήθηκε ως Μόνιμο Μέλος της Συνόδου. Τον Σεπτέμβριο του 1917 εξελέγη και πάλι Επίσκοπος Πόλοτσκ και Βίτεμπσκ. Στις 19 Μαρτίου 1918 παύθηκε. Τον Σεπτέμβριο του 1918 για τρίτη φορά εξελέγη Επίσκοπος Πόλοτσκ. Το 1920 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1922 συνελήφθη και φυλακίστηκε στο Βίτεμπσκ. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του προσβλήθηκε από τύφο. Στη συνέχεια νοσηλεύτηκε σε Ψυχιατρική κλινική και κατόπιν φυλακίστηκε πάλι. Από το 1923 μέχρι το 1925 διέμενε στη Μόσχα. Το 1925 εκτοπίστηκε στο Κισλοβόντσκ του Νομού Σταυρουπόλεως. Το 1926 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Σταυρουπόλεως και Κουμπάν. Τον Ιούνιο του 1927 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αστραχανίου. Ωστόσο δεν του δόθηκε άδεια να μεταβεί στο Άστραχαν και συνέχισε να διαμένει στη Σταυρούπολη. Διοίκησε την Επισκοπή μέσω του Επισκόπου Ενοταέβου Στεφάνου. Τον Δεκέμβριο του 1927 έλαβε άδεια να μεταβεί στη Μόσχα για περίθαλψη της υγείας του. Εκοιμήθη στη Μόσχα στις 22 Μαΐου 1928.