Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Βερεγίας κυρός Ιλαρίων (1886-1929).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Βλαδίμηρος Αλεξέγεβιτς Τροΐτσκη γεννήθηκε στο χωριό Λίπιτσα της Κομητείας Κασίρας του Κυβερνείου Τούλας στις 13 Σεπτεμβρίου 1886. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας το 1910. Στις 28 Μαρτίου 1913 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 11 Απριλίου 1913 και Πρεσβύτερος στις 2 Ιουνίου 1913. Στις 5 Ιουλίου 1913 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το ίδιο έτος διορίστηκε Καθηγητής της Θεολογικής Ακαδημίας Μόσχας. Υπήρξε θερμός υποστηρικτής της ιδέας της αποκατάστασης του Πατριαρχείου Ρωσίας. Μετά την εκλογή του Πατριάρχη Τύχωνα υπήρξε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του. Στις 24 Μαΐου 1920 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βερεγίας, Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας. Τον Μάρτιο του 1922 συνελήφθη και εκτοπίστηκε για έναν χρόνο στο Αρχαγγέλσκ. Το 1923 επέστρεψε από την εξορία και τον Ιούνιο του ίδιου έτους προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το Φθινόπωρο του 1923 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση. Φυλακίστηκε στις φυλακές Σολόβκι στη Λευκή Θάλασσα. Το 1925 μεταφέρθηκε προσωρινά στις φυλακές του Γιαροσλάβ, επειδή όμως δεν πείστηκε να προσχωρήσει στο Γρηγοριανό σχίσμα μεταφέρθηκε και πάλι στο Σολόβκι για άλλα τρία χρόνια. Το 1927 αντέδρασε αρνητικά στη διακήρυξη του Αναπληρωτή Τοποτηρητή του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτη Κάτω Νοβγορόδου Σεργίου περί υποταγής στη Σοβιετική Εξουσία. Το Φθινόπωρο του 1929 καταδικάστηκε σε τριετή εκτοπισμό στην Κεντρική Ασία. Καθ οδόν για τον τόπο της εξορίας προσβλήθηκε από τύφο. Βαριά άρρωστος φυλακίστηκε στο Λένινκγραδ και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο με τα πόδια. Εκοιμήθη στο Νοσοκομείο του Λένινγκραδ στις 28 Δεκεμβρίου 1929. Το 1999 ανακηρύχθηκε άγιος από το Πατριαρχείο Ρωσίας.