Ο
κατά κόσμον Δημήτριος Παύλοβιτς γεννήθηκε στο χωριό
Μπρέζανε του Ποζάρεβατς στις 28 Οκτωβρίου 1846. Αποφοίτησε από τη Θεολογική
Σχολή Βελιγραδίου το 1868. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1870
αφού πρώτα νυμφεύθηκε. Το 1873 χήρεψε. Το 1882 διορίστηκε Καθηγητής στη
Θεολογική Σχολή Βελιγραδίου. Το 1884 μετά την απομάκρυνση του Μητροπολίτη
Βελιγραδίου Μιχαήλ ως φιλορώσου και την άνοδο στο θρόνο του Μητροπολίτη
Θεοδοσίου ως φολοαυστριακού και προοδευτικού εξελέγη Επίσκοπος Νύσσης.
Χειροτονήθηκε Επίσκοπος στις 8 Νοεμβρίου 1884. Το 1889 μετά την επάνοδο και
αποκατάσταση στο θρόνο του Βελιγραδίου του Μητροπολίτη Μιχαήλ παραιτήθηκε και μετέβη στη Γαλλία όπου σπούδασε Φιλοσοφία
και Σλαβική Φιλολογία στο Παρίσι. Στη συνέχεια σπούδασε Γεωπονία στο Μονπελιέ. Το 1898
μετά την κοίμηση του Μητροπολίτη Μιχαήλ επέστρεψε στη Σερβία και στις 12
Νοεμβρίου 1898 εξελέγη Επίσκοπος Σάμπατς. Στις
19 Αυγούστου 1905 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Βελιγραδίου και Μητροπολίτης
Σερβίας. Στις 12 Νοεμβρίου 1920 μετά την ενοποίηση των Σερβικών
εκκλησιαστικών δικαιοδοσιών και την ανακήρυξη της Εκκλησίας της Σερβίας σε
Πατριαρχείο εξελέγη Πατριάρχης Σερβίας. Εκοιμήθη στο Βελιγράδι στις 6
Απριλίου 1930. |