Ο
κατά κόσμον Στάυρος Σταυρινός (Χιακής καταγωγής)
γεννήθηκε στο Μουχλίο της Κωνσταντινουπόλεως την 1 Νοεμβρίου 1854.
Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1884, αφού υπέβαλε διατριβή
με τίτλο "Περί του θρησκευτικού φρονήματος Κυρίλλου του Λουκάρεως". Το 1882 χειροτονήθηκε
Διάκονος από τον Μητροπολίτη Δέρκων Ιωακείμ. Υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος του
Πατριάρχου Αλεξανδρείας Σωφρονίου. Στις 21 Μαρτίου 1885 (Μεγάλη Πέμπτη) χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος
από τον Μητροπολίτη Αγκύρας Γεράσιμο και διορίστηκε Εφημέριος στον Ιερό Ναό
Αγίου Νικολάου Τζιβαλίου Κωνσταντινουπόλεως. Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος στις
Μητροπόλεις Καισαρείας (1887-1888) και Τραπεζούντος (1888-1889). Το 1889
επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και διορίστηκε Εφημέριος στην Ενορία Μουχλίου. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως Οικονόμος του Νοσοκομείου Σμύρνης και
κατόπιν αφού επέστρεψε και πάλι στην Κωνσταντινούπολη Εφημέριος στην ενορία
Μεγάλου Ρεύματος. Στις 6 Μαρτίου 1893 εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος
Κλαυδιουπόλεως έχοντας συνυποψηφίους τους Αρχιμανδρίτες Γερμανό Θεοτοκά και
Κωνσταντίνο, Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως Αδριανουπόλεως. Στις 14 Μαρτίου 1893 χειροτονήθηκε στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών
Μεγάλου Ρέυματος Κωνσταντινουπόλεως τιτουλάριος Επίσκοπος Κλαυδιουπόλεως. Τη
χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Βελεγράδων Δωρόθεος, συμπαραστατούμενος από
τους Μητροπολίτες Χαλδίας Γερβάσιο και π. Αγχιάλου Άνθιμο. Στις 30 Οκτωβρίου
1895 εξελέγη Μητροπολίτης Πρεσπών και Αχριδών. Στις 18 Νοεμβρίου 1896
εξελέγη Μητροπολίτης Σκοπίων έχοντας συνυποψηφίους τους Επισκόπους
Αρδαμερίου Σωφρόνιο και Αμφιπόλεως Προκόπιο. Στις 19 Οκτωβρίου 1899 εξελέγη Μητροπολίτης
Πελαγωνείας έχοντας συνυποψηφίους τους Μητροπολίτες Ικονίου Αθανάσιο και
Μογλενών Ιωαννίκιο. Στις 18 Οκτωβρίου 1903 εξελέγη Μητροπολίτης Νεοκαισαρείας με 10
ψήφους (επί 11 ψηφισάντων), έχοντας συνυποψηφίους τους Μητροπολίτες
Δυρραχίου Προκόπιο (1 ψήφος) και Φιλαδελφείας Λεόντιο. Στις 28
(ή 25) Απριλίου 1911 εξελέγη Μητροπολίτης Καισαρείας. Στις 13 Φεβρουαρίου 1914 τέθηκε
σε διαθεσιμότητα και εφησύχαζε στην Κωνσταντινούπολη. Στις 22 Μαρτίου 1924
αποκαταστάθηκε στη Μητρόπολη Νεοκαισαρείας. Στις 24 Οκτωβρίου 1929 εξελέγη
Μητροπολίτης Δέρκων. Εκοιμήθη στα Θεραπειά του Βοσπόρου στις 9 Δεκεμβρίου
1931. |