Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κυρός Δαμιανός. (1848-1931).
(Πατριαρχείο Ιεροσολύμων).

Ο κατά κόσμον Δημήτριος Κασιώτης γεννήθηκε στον Μαραθόκαμπο της Σάμου το 1848. Φοίτησε στο Πυθαγόρειο Γυμνάσιο της Σάμου. Σε ηλικία 20 ετών νυμφεύθηκε την κόρη ενός ιερέα. Από τον γάμο του απέκτησε μία κόρη, την οποία όμως έχασε κατά τη γέννα μαζί με τη σύζυγό του. Το 1872 μετέβη στα Ιεροσόλυμα όπου το 1873 εκάρη μοναχός. Αφού χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος εστάλη στο Ταϊγάνιο (Τανγκαρόγκ) της Ρωσίας ως Εφημέριος του εκεί Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Κατά την παραμονή του στη Ρωσία σπούδασε στη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου. Από το 1881 μέχρι το 1887 υπηρέτησε ως Έξαρχος στην Ιβηρία (Γεωργία) και από το 1887 μέχρι το 1888 στην Κωνσταντινούπολη. Το 1891 διορίστηκε Πατριαρχικός Επίτροπος Βηθλεέμ. Στις 28 Φεβρουαρίου 1893 χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φιλαδελφείας. Στις 10 Ιουλίου 1897 εξελέγη Πατριάρχης Ιεροσολύμων. Στις 13 Δεκεμβρίου 1908 εξαιτίας αξιώσεων του γηγενούς ποιμνίου θεωρήθηκε έκπτωτος και αποκηρύχθηκε από την Ιερά Σύνοδο. Τοποτηρητής ανέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος Τιβεριάδος Μελέτιος και τούτου κοιμηθέντος τον Φεβρουάριο του 1909 ο Μητροπολίτης Ναζαρέτ Θεοφάνης. Ωστόσο ο ίδιος ο Δαμιανός δεν θεώρησε ποτέ τον εαυτό του έκπτωτο και ποτέ δεν υπέβαλε παραίτηση. Τελικά στις 16 Φεβρουαρίου 1909 η Ιερά Σύνοδος θεώρησε "ανενέργητον και ανεσταλμένον" το κύρος της αποκηρύξεως του Δεκεμβρίου του 1908. Το 1917 εκτοπίστηκε από τους Τούρκους στη Δαμασκό επέστρεψε όμως στην έδρα του στις 23 Δεκεμβρίου 1918. Στις 9 Ιουλίου 1929 προσβλήθηκε από ημιπληγία και έκτοτε παρέμενε κλινήρης. Εκοιμήθη στα Ιεροσόλυμα στις 14 Αυγούστου 1931.