Ο
κατά κόσμον Ιωάννης Λεπτίδης γεννήθηκε στην
κωμόπολη Γκέλβερι (Καρβάλη) της Υποδιοικήσεως Ακ-Σεράι της Διοικήσεως Νίγδης
του Βιλαετίου Ικονίου της Καππαδοκίας την 1 Μαρτίου 1871. Αποφοίτησε από τη
Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1901, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Ότι η
ψυχή ου ταυτόν τω εγκεφάλω". Τον Σεπτέμβριο του 1899 χειροτονήθηκε
Διάκονος και διορίστηκε ιεροκήρυκας και δάσκαλος στο Χορόσκιοϊ της Μαγνησίας
(Μητρόπολη Εφέσου). Το 1900 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και έλαβε το οφίκιο
του Αρχιμανδρίτη. Τοποθετήθηκε Αρχιερατικός Επίτροπος Βριούλων της
Μητροπόλεως Εφέσου. Στις 5 Νοεμβρίου 1902 εξελέγη παμψηφεί τιτουλάριος
Επίσκοπος Ερυθρών έχοντας συνυποψηφίους τον Ιερατικό Προϊστάμενο Τζιβαλίου
Αρχιμανδρίτη Αγαθάγγελο Παπαναστασιάδη και τον Καθηγητή του Γυμνασίου
Κυδωνιών Αρχιμανδρίτη Φώτιο Μαρινάκη. Στις 17 Νοεμβρίου 1902 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό
Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι Κωνσταντινουπόλεως τιτουλάριος Επίσκοπος
Ερυθρών, Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Εφέσου για το τμήμα Μαγνησίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο
Μητροπολίτης Εφέσου Ιωακείμ, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες
Βοδενών Νικόδημο, Λιτίτσης Νικηφόρο και τον Επίσκοπο Ειρηνουπόλεως Αρσένιο.
Στη θέση του Βοηθού Επισκόπου της Μητροπόλεως Εφέσου παρέμεινε μέχρι το
1907. Στις 21 Ιουλίου 1909 εξελέγη Μητροπολίτης Πρεσπών και Αχριδών και στις 2
Αυγούστου 1911 Μητροπολίτης Καστορίας. Εκοιμήθη από αποπληξία στις 6
Δεκεμβρίου 1931. |