Ο
κατά κόσμον Θεόδωρος Μηνόπουλος
γεννήθηκε στην Τρίπολη στις 8 Οκτωβρίου 1848. Σπούδασε τη Θεολογία στη
Θεολογική Σχολή Αθηνών. Διάκονος χειροτονήθηκε από τον Αρχιεπίσκοπο
Μαντινείας και Κυνουρίας Θεόκλητο. Στις 4 Δεκεμβρίου 1892 χειροτονήθηκε
Επίσκοπος Μονεμβασίας και Σπάρτης. Στις 4 Νοεμβρίου 1902 εξελέγη
Μητροπολίτης Αθηνών. Στις 3 Οκτωβρίου 1917 καθαιρέθηκε από το Ανώτατο
Εκκλησιαστικό Δικαστήριο λόγω της συμμετοχής του στο ανάθεμα του Βενιζέλου
το 1916. Με Β.Δ. της 16 Νοεμβρίου 1920 επανήλθε στη θέση του Μητροπολίτου
Αθηνών. Η πράξη αυτή επιβεβαιώθηκε και από τη Σύνοδο της Ιεραρχίας της 17
Δεκεμβρίου 1920, η οποία κήρυξε άκυρο και αντικανονικό το Εκκλησιαστικό
Δικαστήριο του 1917. Με Β.Δ. της 3 Δεκεμβρίου 1922 επανήλθαν σε ισχύ οι
αποφάσεις του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου του 1917 και θεωρήθηκε και πάλι
καθηρημένος. Στις 10 Ιανουαρίου 1923 αποκαταστάθηκε στο Αρχιερατικό του
αξίωμα με απόφαση της Μείζονος Συνόδου όχι όμως και στον θρόνο των Αθηνών.
Έκτοτε εφησύχαζε στην Αθήνα, στην Ιερά Μονή Ασωμάτων Πετράκη, όπου και
εκοιμήθη στις 19 Δεκεμβρίου 1931. |