Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Νικοπόλεως και Πρεβέζης κυρός Ιωακείμ. (1860-1933).
(Εκκλησία της Ελλάδος-Νέες Χώρες).

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Βαλασιάδης γεννήθηκε στην Αντιγόνη των Πριγκηποννήσων το 1860. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1885, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Περί του σεβασμού και της πρεσβευτικής επικλήσεως των αγίων". Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Καλλίνικο. Υπηρέτησε στις Μητροπόλεις Χαλκηδόνος και Δέρκων. Στη συνέχεια διετέλεσε Υπογραμματεύς της Ιεράς Συνόδου (Σεπτέμβριος 1887-Αύγουστος 1889), Δευτερεύων των Πατριαρχικών Διακόνων (Αύγουστος 1889-1892) και Μέγας Αρχιδιάκονος (1892-1894). Στις 16 Ιουλίου 1894 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Μητροπολίτη Νικαίας Ιερώνυμο. Στις 24 Ιουλίου 1894 χειροτονήθηκε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Μαρωνείας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Νεόφυτο τον Η΄, συμπαραστατούμενος από τους Συνοδικούς Αρχιερείς Κυζίκου Νικόδημο, Νικαίας Ιερώνυμο, Νικομηδείας Φιλόθεο, Προύσης Ναθαναήλ, Μηθύμνης Νικηφόρο, Ίμβρου Παΐσιο, Δυρραχίου Βησσαρίωνα, Βελεγράδων Δωρόθεο, Γρεβενών Κλήμη και Ελευθερουπόλεως Διονύσιο. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1900 εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Ρόδου έχοντας συνυποψηφίους τους Μητροπολίτες Σηλυβρίας Κωνστάντιο και Ελασσώνος Σωφρόνιο. Στις 13 Μαρτίου 1910 εξελέγη Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης. Στις 26 Σεπτεμβρίου 1931 παραιτήθηκε για λόγους υγείας. Εκοιμήθη στην Αθήνα στις 10 Αυγούστου 1933.