Ο
κατά κόσμον Στέφανος Αλεξέγεβιτς Πετρώφ γεννήθηκε στις
30 Ιανουαρίου 1864 στο Αξάη του Νομού Ντον. Αποφοίτησε από τμήμα Ιστορίας
και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Μόσχας το 1890. Το 1892 εκάρη μοναχός. Στις
7 Νοεμβρίου 1892 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Στις 12 Φεβρουαρίου 1899
χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μπίησκ, Βικάριος της Επισκοπής Τόμσκ. Τη χειροτονία
τέλεσε ο Επίσκοπος Τόμσκ και Μπαρναούλης Μακάριος, συμπαραστατούμενος από
τους Επισκόπους Ζαβαϊκάλης και Νερτσίνσκ Μεθόδιο και Αμούρ και Μπλαγοβέσενσκ Ιννοκέντιο. Στις 20 Ιανουαρίου 1901 εξελέγη Επίσκοπος Όμσκ και
Σεμιμπαλαντίνσκ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1903 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Κοβνό (Κάουνας),
Βικάριος της Επισκοπής Λιθουανίας και στις 25 Ιανουαρίου 1907 Επίσκοπος
Νοβομίργοροδ, Βικάριος της Επισκοπής Χερσώνος. Στις 22 Δεκεμβρίου 1913
εξελέγη Επίσκοπος Σουχούμης. Τον Μάιο του 1917 συγκλήθηκε κληρικολαϊκή
συνέλευση στη Σουχούμη, η οποία αποφάσισε να ανακηρυχθεί Αυτοκέφαλη η
Εκκλησία της Αβχαζίας. Ωστόσο η απόφαση αυτή δεν υλοποιήθηκε. Τον Μάιο του
1919 η Προσωρινή Ανώτατη Εκκλησιαστική Διοίκηση Νοτιοανατολικής Ρωσίας
αποφάσισε στην Σταυρούπολη του Καυκάσου την ίδρυση της Επισκοπής Μαύρης
Θαλάσσης και Νοβορωσίσκ, στην οποία τοποθετήθηκε ο Επίσκοπος Σουχούμης
Σέργιος, ο οποίος προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1920 μετά το τέλος του
εμφυλίου πολέμου στη Ρωσία μετανάστευσε στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί
στη Σερβία. Διέμενε στην Ιερά Μονή Πρίβινα Γκλάβα (ανήκει στην Επισκοπή
Συρμίου σήμερα). Εκοιμήθη στην Ιερά Μονή Πρίβινα Γκλάβα στις 24 Ιανουαρίου
1935. |