Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Κιέβου και Γαλικίας κυρός Αντώνιος. (1863-1936).
(Πατριαρχείο Σερβίας-ΡΟΕΥ).

Ο κατά κόσμον Αλέξιος Παύλοβιτς Χραποβίτσκη γεννήθηκε στο χωριό Μπατάγκηνο του Κυβερνείου Νοβγορόδου στις 17 Μαρτίου 1863. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως το 1885. Στις 18 Μαΐου 1885 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 12 Ιουνίου 1885 και Πρεσβύτερος στις 29 Σεπτεμβρίου 1885. Το 1890 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Διετέλεσε Διευθυντής της Θεολογικής Ακαδημίας Μόσχας από το 1891 μέχρι το 1894 και της Θεολογικής Ακαδημίας του Καζάν από το 1894 μέχρι το 1900. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1897 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Τσεμποξάρυ, Βικάριος της Επισκοπής Καζάν. Την 1 Μαρτίου 1899 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Τσιστοπόλεως, Βικάριος της Επισκοπής Καζάν. Στις 14 Ιουλίου 1900 εξελέγη Επίσκοπος Ουφάς και Μενζελίνσκ. Στις 27 Απριλίου 1902 εξελέγη Επίσκοπος Βολυνίας και Ζιτόμιρ. Στις 6 Μαΐου 1906 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 14 Μαΐου 1914 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Χαρκόβου και Αχτύρκας. Την 1 Μαΐου 1917 παύθηκε λόγω των φιλομοναρχικών του αισθημάτων. Στις 16 Αυγούστου 1917 εξελέγη και πάλι Αρχιεπίσκοπος Χαρκόβου. Στις 28 Νοεμβρίου 1917 προήχθη σε Μητροπολίτη. Στις 30 Μαΐου 1918 εξελέγη Μητροπολίτης Κιέβου και Γαλικίας. Τον Μάρτιο του 1920 εγκατέλειψε τη Ρωσία και μετέβη στην Αθήνα. Στη συνέχεια διέμεινε για πέντε μήνες στο Άγιον Όρος. Τον Φεβρουάριο του 1921 εγκαταστάθηκε στη Σερβία. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους συνεκάλεσε την πρώτη Σύνοδο των Ρώσων Αρχιερέων του Εξωτερικού (Σύνοδος Καρλοβικίου). Τέθηκε επικεφαλής της Συνόδου αυτής μέχρι την κοίμηση του. Το 1919 παύθηκε από την Επισκοπή Κιέβου ωστόσο ο ίδιος του χρησιμοποιούσε τον τίτλο του Μητροπολίτη Κιέβου μέχρι την κοίμησή του. Εκοιμήθη στο Σρέμσκι Καρλόβτσι της Σερβίας στις 10 Αυγούστου 1936. Της νεκρωσίμου ακολουθίας προέστη ο Πατριάρχης Σερβίας Βαρνάβας.