Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Πόλοτσκ και Βίτεμπσκ κυρός Γαβριήλ. (1869-1937).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Γρηγόριος Δμήτριεβιτς Βοεβόντιν γεννήθηκε στη Λούγκα του Κυβερνείου Αγίας Πετρουπόλεως στις 6 Ιανουαρίου 1869. Το 1893 εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε Διάκονος. Το 1894 αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως και χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Το 1901 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 25 Ιουλίου 1910 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Οστρόγκ, Βικάριος της Επισκοπής Βολυνίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Βολυνίας και Ζιτόμιρ Αντώνιος, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Χέλμ Ευλόγιο, Κρεμένετς Νίκωνα, Κανέβου Ιννοκέντιο και Ισμαήλ Γαβριήλ. Στις 9 Ιουνίου 1915 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Τσελιάμπινσκ, Βικάριος της Επισκοπής Ορενβούργου και στις 26 Ιανουαρίου 1916 Επίσκοπος Μπαρναούλης, Βικάριος της Επισκοπής Τόμσκ. Το 1919 εξελέγη Επίσκοπος Ακμόλας. Την Άνοιξη του 1921 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Πετροπαυλώβου, Βικάριος της Επισκοπής Όμσκ. Στις 14 Σεπτεμβρίου 1921 συνταξιοδοτήθηκε. Τον Σεπτέμβριο του 1922 προσχώρησε στο σχίσμα των "Ανανεωτών". Συμμετείχε στη χειροτονία στο βαθμό του Επισκόπου των εγγάμων ιερέων Ιωάννου Ζαβαντόβσκη σε Επίσκοπο Μπαρναούλης και Νικολάου Τζουζώφ σε Επίσκοπο Ιρκούτσκ. Το 1923 επέστρεψε στην κανονική Εκκλησία. Τον Αύγουστο του 1923 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1924 τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κινγκισέπ, Βικάριος της Επισκοπής Λένινγκραδ. Τον Δεκέμβριο του 1927 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Πόλοτσκ και Βίτεμπσκ. Τον Δεκέμβριο του 1928 παύθηκε και το 1929 επέστρεψε στο Λένινγκραδ. Τον Φεβρουάριο του 1932 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση με καταναγκαστικά έργα. Φυλακίστηκε στο Καραγκαντά του Καζαχστάν. Τον Φεβρουάριο του 1937 αποφυλακίστηκε και εγκαταστάθηκε στο Μποροβίτσι του Νοβγορόδου. Τον Σεπτέμβριο του 1937 συνελήφθη και στις 10 Δεκεμβρίου 1937 καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στο Μποροβίτσι στις 17 Δεκεμβρίου 1937.