Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Λένινγκραδ κυρός Ιωσήφ. (1872-1937).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Ιβάν Σεμιώνοβιτς Πέτροβιχ γεννήθηκε στην Ουστιούζνα του Κυβερνείου Νοβγορόδου στις 15 Δεκεμβρίου 1872. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας το 1899.Το 1900 διορίστηκε Καθηγητής στη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας. Στις 26 Αυγούστου 1901 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1901 και Πρεσβύτερος στις 14 Οκτωβρίου 1901. Στις 18 Ιανουαρίου 1904 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Το 1906 λόγω σύγκρουσης με τους Ριζοσπάστες φοιτητές της Ακαδημίας παραιτήθηκε και διορίστηκε Ηγούμενος στην Ιερά Μονή Γιαμπλάνιτσας στην Επισκοπή Χέλμ (στην Πολωνία σήμερα). Στις 15 Μαρτίου 1909 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ούγκλιτς, Βικάριος της Επισκοπής Γιαροσλάβου. Στις 22 Ιανουαρίου 1920 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Ροστόβου (Μεγάλου), Βικάριος της Επισκοπής Γιαροσλάβου. Από το 1920 μέχρι το 1925 διοίκησε την Επισκοπή Νοβγορόδου λόγω σύλληψης του Αρχιεπισκόπου Αρσενίου και παράλληλα από το 1923 μέχρι το 1926 και την Επισκοπή Γιαροσλάβου λόγω σύλληψης του Μητροπολίτη Αγαθαγγέλου. Ο τοποτηρητής του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτης Κρουτίτσης Πέτρος τον όρισε ως τρίτο αντικαταστάτη του σε περίπτωση θανάτου του. Στις 26 Αυγούστου 1926 προήχθη σε Μητροπολίτη και εξελέγη Μητροπολίτης Λένινγκραδ. Το 1927 επέκρινε τη δήλωση υποταγής στο Σοβιετικό καθεστώς του Αναπληρωτή τοποτηρητή του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτη Κάτω Νοβγορόδου Σεργίου. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1927 εξελέγη Μητροπολίτης Οδησσού αλλά αρνήθηκε τη μετάθεσή του στην Οδησσό και εφησύχαζε χρησιμοποιώντας τον τίτλο του Μητροπολίτη Λένινγκραδ. Τον Φεβρουάριο του 1928 αποκήρυξε τον Μητροπολίτη Σέργιο και τέθηκε επικεφαλής της παράταξης των Ιωσηφιτών. Το 1931 εκτοπίστηκε στην Τσιμκένδη του Καζαχστάν. Στις 19 Νοεμβρίου 1937 καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στο Καζαχστάν στις 20 Νοεμβρίου 1937.