Ο
κατά κόσμον Κωνσταντίνος Ιλαριώνοβιτς Σμυρνώφ γεννήθηκε
στην Κρονστάνδη του Κυβερνείου Αγίας Πετρουπόλεως στις 26 Απριλίου 1863.
Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Αγίας Πετρουπόλεως το 1887. Διάκονος
χειροτονήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1887 και Πρεσβύτερος στις 21 Νοεμβρίου 1887
από τον Επίσκοπο Βιμπόργου Αντώνιο. Υπηρέτησε στην Επισκοπή Αγίας
Πετρουπόλεως. Ήταν έγγαμος αλλά πολύ σύντομα χήρεψε. Στις 10 Μαΐου 1902
εκάρη μοναχός και διορίστηκε επικεφαλής της Πνευματικής Αποστολής της
Εκκλησίας της Ρωσίας στην Ούρμια του Περσικού Αζερμπαϊτζάν. Το ίδιο έτος
έλαβε και το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 6 Αυγούστου 1904 χειροτονήθηκε
Επίσκοπος Γκντώβου, Βικάριος της Επισκοπής Αγίας Πετρουπόλεως. Τη χειροτονία
τέλεσε ο Μητροπολίτης Αγίας Πετρουπόλεως και Λαδόγκας Αντώνιος,
συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Φινλανδίας και Βιμπόργου Νικόλαο και
τους Επισκόπους Βλαδικαυκάσου και Μοζντόκ Βλαδίμηρο και Βόλογδα και Τότμας
Αλέξιο. Στις 30 Δεκεμβρίου 1909 εξελέγη Επίσκοπος Ταμπώβου και Σάτσκ. Στις 6
Μαΐου 1913 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Την 1 Απριλίου 1918 προήχθη σε
Μητροπολίτη και εξελέγη Μητροπολίτης Τιφλίδος και Μπακού και Έξαρχος
Καυκάσου. Τον Απρίλιο του 1920 εξελέγη Μητροπολίτης Καζάν και Σβιάζσκ. Τον
Αύγουστο του 1920 συνελήφθη, μεταφέρθηκε στη Μόσχα και φυλακίστηκε μέχρι τον
Ιανουάριο του 1922, οπότε και επέστρεψε στο Καζάν. Αρνήθηκε οποιοδήποτε
συμβιβασμό ή συνεργασία με τη "ζώσα Εκκλησία" και εκτοπίστηκε στην περιοχή
Κόμι. Ο Πατριάρχης Τύχων τον όρισε ως πρώτο αντικαταστάτη του στη Διαθήκη
του. Ωστόσο δεν ανέλαβε καθήκοντα τοποτηρητή διότι ήταν εκτοπισμένος. Το
Φθινόπωρο του 1926 πραγματοποιήθηκε μυστική ψηφοφορία για την ανάδειξη
Πατριάρχη και αποδείχθηκε ότι η πλειοψηφία των Ιεραρχών υποστήριζε την
εκλογή του Μητροπολίτη Καζάν Κυρίλλου στη θέση του Πατριάρχη. Το γεγονός
αυτό είχε ως αποτέλεσμα μαζικές συλλήψεις Επισκόπων. Το 1927 μετά την άρνησή
του να συνεργαστεί με το Σοβιετικό καθεστώς καταδικάστηκε σε τριετή
εκτοπισμό. Το 1928 τοποθετήθηκε εναντίον του Αναπληρωτή Τοποτηρητή του
Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτη Κάτω Νοβγορόδου Σεργίου χωρίς όμως να
διατυπώσει ακραίες απόψεις. Στις 2 Ιανουαρίου 1930 παύθηκε. Δεν αποδέχθηκε
την απόφαση και στις 11 Μαρτίου 1930 τέθηκε σε αργία. Το 1933 επέστρεψε από
την εξορία και διέμενε στην πόλη Γκζάτσκ (σημερινό Γκαγκάριν) του Σμολένσκ.
Το 1934 συνελήφθη και πάλι και τον Δεκέμβριο εκτοπίστηκε για τρία έτη στο
Καζαχστάν. Τον Ιούνιο του 1937 συνελήφθη και κατηγορήθηκε για
αντεπαναστατική δράση. Αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες. Εκτελέστηκε στην
Τσιμκένδη στις 20 Νοεμβρίου 1937. Το 2000 ανακηρύχθηκε άγιος από το
Πατριαρχείο Ρωσίας. |