Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Τσερεποβέτς κυρός Νήφων. (1885-1937;).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Πέτροβιτς Φόμιν γεννήθηκε στην Κομητεία Κυριλλώβου του Κυβερνείου Νοβγορόδου στις 24 Απριλίου 1885. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας το 1910. Στις 3 Απριλίου 1910 εκάρη μοναχός και στη συνέχεια χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Στις 23 Απριλίου 1918 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μπαλασώβου, Βικάριος της Επισκοπής Σαρατώβου. Το 1921 παύθηκε και εγκαταστάθηκε στο Στάλινγκραδ (Βολγογκράδ). Το 1922 εξελέγη Επίσκοπος Μογιλιέβου. Τον Δεκέμβριο του 1924 παύθηκε. Το 1925 εξελέγη Επίσκοπος Στάλινγκραδ. Τον Μάιο του 1927 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Βιαζνικίου, Βικάριος της Επισκοπής Βλαδίμης. Τον Σεπτέμβριο του 1927 εξελέγη Επίσκοπος Βλαδιβοστόκ και Καμτσάτκας. Το 1928 παύθηκε. Από το 1928 μέχρι το 1929 διέμενε στο Καμίσιν και στην Πένζα. Τον Μάιο του 1929 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Τσερεποβέτς, Βικάριος της Επισκοπής Νοβγορόδου. Τον Σεπτέμβριο του 1931 κατέστη Επαρχιούχος Επίσκοπος καθώς το Βικαριάτο του Τσερεποβέτς ανυψώθηκε σε αυτοτελή Επισκοπή. Το 1932 συνελήφθη και παύθηκε. Η περαιτέρω τύχη του αγνοείται. Το όνομά του αναφέρεται σε μια δικαστική απόφαση καταδίκης σε θάνατο περίπου εκατό κληρικών το 1937. Πιθανότατα εκτελέστηκε το έτος αυτό.