Ο
κατά κόσμον Νικόλαος Παύλοβιτς Ντομπρονράβωφ γεννήθηκε
στο χωριό Ιγκνάτοφκα της Κομητείας Δημητρώβου του Κυβερνείου Μόσχας στις 21
Νοεμβρίου 1861. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας το 1885. Αρχικά
αντιτάχθηκε στην ανασύσταση του Πατριαρχείου το 1917. Το 1921 χήρεψε και
εκάρη μοναχός. Στις 31 Ιουλίου 1921 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ζβενιγκορόδου,
Βικάριος της Επισκοπής Μόσχας. Αντιτάχθηκε σθεναρά στο σχίσμα των "Ανανεωτών". Το 1923 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος
Βλαδίμης και Σουσδαλίας. Τον Νοέμβριο του 1925 συνελήφθη και στις 10
Δεκεμβρίου 1925 παύθηκε. Το 1926 ο Μητροπολίτης Κρουτίτσης Πέτρος τον
πρότεινε ως πρώτο αντικαταστάτη του για τη θέση του τοποτηρητή του
Πατριαρχικού θρόνου. Ωστόσο ο Αρχιεπίσκοπος Νικόλαος ήταν ήδη φυλακισμένος,
πράγμα το οποίο δεν γνώριζε ο Μητροπολίτης Πέτρος. Εξορίστηκε στη Σιβηρία
αρχικά και κατόπιν μεταφέρθηκε στη Βόρεια Επικράτεια. Τον Οκτώβριο του 1937
συνελήφθη και στις 7 Δεκεμβρίου 1937 καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε
στη Μόσχα στις φυλακές του Μπουτόβου στις 10 Δεκεμβρίου 1937. Το 2000
ανακηρύχθηκε άγιος από το Πατριαρχείο Ρωσίας. |