Ο
κατά κόσμον Σεμιών Νικολάγιεβιτς Σαμοηλόβιτς γεννήθηκε
στο Μίργοροδ του Κυβερνείου Πολτάβας στις 19 Ιουλίου 1881. Το 1902 μετέβη
στην Αλάσκα όπου υπηρέτησε ως δάσκαλος στην εκεί Ιεραποστολή. Στις 25
Σεπτεμβρίου 1905 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1905
από τον Επίσκοπο Αλάσκας Ιννοκέντιο και Πρεσβύτερος στις 25 Μαρτίου 1906. Το
1908 για λόγους υγείας επέστρεψε στη Ρωσία. Υπηρέτησε στις Επισκοπές
Γιαροσλάβου και Βλαδικαυκάσου. Στις 11 Μαΐου 1912 διορίστηκε Ηγούμενος της
Ιερά Μονής Τόλγκας (στην Επισκοπή Γιαροσλάβου). Στις 29 Ιουνίου 1916 έλαβε
το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 15 Φεβρουαρίου 1920 χειροτονήθηκε Επίσκοπος
Ούγκλιτς, Βικάριος της Επισκοπής Γιαροσλάβου. Το 1924 προήχθη σε
Αρχιεπίσκοπο. Στις 30 Νοεμβρίου 1926 ανέλαβε καθήκοντα Αναπληρωτή Τοποτηρητή
του Πατριαρχικού Θρόνου καθώς τόσο ο Μητροπολίτης Κρουτίτσης Πέτρος όσο και
ο Μητροπολίτης Κάτω Νοβγορόδου Σέργιος ήταν φυλακισμένοι. Το 1927 ο
Μητροπολίτης Σέργιος αποφυλακίστηκε και στις 2 Μαρτίου 1927 ο Αρχιεπίσκοπος
Σεραφείμ παρέδωσε ανεπιφύλακτα τα καθήκοντα του Αναπληρωτή Τοποτηρητή στο
Μητροπολίτη Σέργιο. Στις 6 Φεβρουαρίου 1928 μαζί με άλλους Αρχιερείς
υπέγραψε μια αναφορά με την οποία καταδίκαζε τη Διακήρυξη του Μητροπολίτη
Σεργίου για συνεργασία με το Σοβιετικό καθεστώς. Στις 17 Φεβρουαρίου 1928
συνελήφθη και απελάθηκε στο Μογίλιεφ. Στις 11 Απριλίου 1928 παύθηκε από
Αρχιεπίσκοπος Ούγκλιτς. Στις 17 Μαΐου 1929 καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση
στις φυλακές Σολόβκι στη Λευκή Θάλασσα. Το 1931 μεταφέρθηκε στο εσωτερικό
της χώρας. Το 1933 καταδικάστηκε σε τριετή εκτοπισμό στο Αρχαγγέλσκ. Το 1934
συνελήφθη και καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση στο Κεμέροβο. Το 1937
καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στις 4 ή στις 9 Νοεμβρίου 1937. Το 2000
ανακηρύχθηκε άγιος από το Πατριαρχείο Ρωσίας. |