Ο
κατά κόσμον Λεωνίδας Μιχαήλοβιτς Τσιτσαγώφ γεννήθηκε
στην Αγία Πετρούπολη στις 21 Ιανουαρίου 1856. Από το 1875 μέχρι το 1891
υπηρέτησε ως Αξιωματικός του Ρωσικού στρατού μέχρι τον βαθμό του
Συνταγματάρχη. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1893 και
Πρεσβύτερος στις 28 Φεβρουαρίου 1893. Χήρεψε και στις 14 Αυγούστου 1898
εκάρη μοναχός. Στις 10 Απριλίου 1905 χειροτονήθηκε στη Μόσχα Επίσκοπος
Σουχούμης. Στις 6 Φεβρουαρίου 1906 εξελέγη Επίσκοπος Ορέλ και Σέβσκ και στις
16 Σεπτεμβρίου 1908 Επίσκοπος Κισινιώβου και Χοτίνσκ. Στις 16 Μαΐου 1912
προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 20 Μαρτίου 1914 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Τβερ και
Κάσιν. Λόγω των φιλομοναρχικών του θέσεων παύθηκε από την Επισκοπή Τβερ τον
Δεκέμβριο του 1917 και εκτοπίστηκε. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1918 προήχθη σε
Μητροπολίτη και εξελέγη Μητροπολίτης Βαρσοβίας και Πριβισλίνσκη (Βιστούλα).
Δεν μπόρεσε να μεταβεί στην έδρα της Επισκοπής του και διέμενε στο
Τσερνιγώβ. Το 1920 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα. Το 1921 συνελήφθη και παύθηκε.
Το 1922 εκτοπίστηκε στο Αρχαγγέλσκ και το 1923 στην περιοχή του Μαρίισκ. Το
1924 εγκαταστάθηκε στη Σούγια και εφησύχαζε. Το 1927 υποστήριξε τη Δήλωση
του Αναπληρωτή τοποτηρητή του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτη Κάτω Νοβγορόδου Σεργίου περί υποταγής στη Σοβιετική Εξουσία. Στις 10 Φεβρουαρίου
1928 εξελέγη Μητροπολίτης Λένινγκραδ και Γκντώβου. Αρχιεράτευσε την περίοδο
κατά την οποία έκλεισαν όλοι οι μεγάλοι Ναοί του Λένινγκραδ και πολλοί από
αυτούς κατεδαφίστηκαν. Στις 14 Οκτωβρίου 1933 συνταξιοδοτήθηκε. Στη συνέχεια
έζησε στη Μόσχα. Στις 30 Νοεμβρίου 1937 συνελήφθη και μεταφέρθηκε με φορείο
στις φυλακές, επειδή ήταν άρρωστος. Στις 7 Δεκεμβρίου 1937 καταδικάστηκε σε
θάνατο. Εκτελέστηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1937 στο Μπούτοβο της Μόσχας. Το 1997
ανακηρύχθηκε άγιος από το Πατριαρχείο Ρωσίας. |