Ο
κατά κόσμον Ιβάν Βασίλιεβιτς Ουσπένσκη γεννήθηκε στο
χωριό Ναρούξοβο της Κομητείας Λουκογιανώβου του Κυβερνείου Κάτω Νοβγορόδου
στις 12 Νοεμβρίου 1872. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας το 1896.
Τον Αύγουστο του 1897 εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε Διάκονος. Στις 5
Μαρτίου 1902 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 8 Ιανουαρίου 1903
διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου του Ολονέτς. Στις 21
Δεκεμβρίου 1908 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Βλαδίμης Βολυνίας, Βικάριος της
Επισκοπής Βολυνίας. Τη χειροτονία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Βολυνίας Αντώνιος,
συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Γροδνό και Μπρέστ Μιχαήλ, Χέλμ και
Λιούμπλιν Ευλόγιο και Μπιελοστόκ Βλαδίμηρο. Στις 13 Μαρτίου 1922 προήχθη σε
Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αστραχανίου. Το ίδιο έτος συνελήφθη και
φυλακίστηκε και μόνο το 1923 μπόρεσε να μεταβεί στο Άστραχαν. Τον Δεκέμβριο
του 1926 καθώς πήγαινε στη Μόσχα συνελήφθη στο Σαράτωφ και εκτοπίστηκε στο
Κουζνέτσκ. Στις 27 Ιουνίου 1927 παύθηκε. Υποστήριξε το 1927 τη δήλωση του
αναπληρωτή τοποτηρητή του Πατριαρχικού Θρόνου Μητροπολίτη Κάτω Νοβγορόδου
Σεργίου για συνεργασία με τις Σοβιετικές αρχές. Στις 27 Οκτωβρίου 1927
εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Σαρατώβου. Τον Νοέμβριο του 1928 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος
Καλλίνιν και Κάσιν. Στις 18 Οκτωβρίου 1936 παύθηκε κατ' απαίτηση των αρχών.
Τον Δεκέμβριο του 1937 συνελήφθη και στις 30 Δεκεμβρίου 1937
καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στο Καλλίνιν στις 31 Δεκεμβρίου 1937.
Το 1997 ανακηρύχθηκε άγιος από το Πατριαρχείο Ρωσίας. |