Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Βορόνεζ και Ζαντόνσκ κυρός Ζαχαρίας. (1865-1937).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Ζαχάρ Πέτροβιτς Λόμπωφ γεννήθηκε στο χωριό Πέτροφκα της Κομητείας Παυλώφσκ του Κυβερνείου Βορόνεζ στις 23 Μαρτίου 1865. Υπηρέτησε ως Εφημέριος στο Νοβοτσερκάσκ. Το 1917 χήρεψε. Στις 5 Οκτωβρίου 1923 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Νιζνίι Τσιρ, Βικάριος της Επισκοπής Ντον. Στις 14 Οκτωβρίου 1923 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Αξάη, επίσης Βικάριος της Επισκοπής Ντον. Το 1924 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση στις φυλακές Σολόβκι. Από το 1927 μέχρι το 1928 διέμενε στην περιοχή του Μαρίισκ. Τον Φεβρουάριος του 1928 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Νέου Τορζόκ, Βικάριος της Επισκοπής Τβερ και στις 24 Απριλίου 1928 Επίσκοπος Μπεζέτσκ, επίσης Βικάριος της Επισκοπής Τβερ. Στις 24 Απριλίου 1929 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Βορόνεζ και Ζαντόνσκ. Τον Μάιο του 1935 συνελήφθη και στις 25 Νοεμβρίου 1935 παύθηκε από την Επισκοπή Βορόνεζ. Καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση και πάλι στις φυλακές Σολόβκι. Από εκεί μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Καζαχστάν όπου και εκτελέστηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1937. Το 2000 ανακηρύχθηκε άγιος από το Πατριαρχείο Ρωσίας.