Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Τσελιάμπινσκ και Τριάδος κυρός Ναζάριος. (1865-1940).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Νικόλαος Ιβάνοβιτς Αντρέγεφ γεννήθηκε στο χωριό Κοτσκούροβο του Κυβερνείου Σιμπίρσκ το 1865. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1887 και Πρεσβύτερος το 1888. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1910 εκάρη μοναχός. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1911. Το ίδιο έτος έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Την 1 Ιουλίου 1912 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Αλατίρσκ, Βικάριος της Επισκοπής Σιμπίρσκ. Τη χειροτονία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Φινλανδίας Σέργιος, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Βορείου Αμερικής Πλάτωνα και τους Επισκόπους Πέρμης Παλλάδιο, Σμολένσκ Θεοδόσιο και Ολονέτς Νικάνορα. Στις 9 Φεβρουαρίου 1918 εξελέγη Επίσκοπος Ιενεσέης και Κρασνογιάρσκ. Το 1922 προσχώρησε στο σχίσμα των "Ανανεωτών". Στο σχίσμα ευρισκόμενος προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Σταυρουπόλεως. Στις 16 Ιανουαρίου 1925 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ροστόβου. Σύμφωνα με κάποιες πηγές προσχώρησε στο "Γρηγοριανό" σχίσμα. Τον Ιούλιο του 1926 επέστρεψε στην κανονική Εκκλησία. Τον Φεβρουάριο του 1928 εξελέγη Επίσκοπος Τσελιάμπινσκ και Τριάδος. Στις 28 Σεπτεμβρίου 1928 συνελήφθη και παύθηκε. Εκτοπίστηκε στο Ορέλ. Εκοιμήθη στις 8 Μαΐου 1940.