Ο
κατά κόσμον Σταύρος Φιλιππίδης γεννήθηκε στην Τήνο το 1868. Σπούδασε τη
Θεολογία στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 3 Ιουνίου
1901 και Πρεσβύτερος στις 10 Ιουνίου 1901 από τον Μητροπολίτη Αθηνών
Προκόπιο. Υπηρέτησε ως Ιεροκήρυκας στις Επισκοπές Μαντινείας και Κυνουρίας,
Χαλκίδος και Καρυστίας και τη Μητρόπολη Αθηνών. Στις 20 Μαΐου 1912
χειροτονήθηκε Επίσκοπος Θηβών και Λεβαδείας. Το 1922 προήχθη σε Μητροπολίτη
όπως και οι λοιποί Επαρχιούχοι Επίσκοποι της
Εκκλησίας της Ελλάδος. Εκοιμήθη στις 27 Φεβρουαρίου 1944. |