Ο
κατά κόσμον Εμμανουήλ Παντολέοντος γεννήθηκε στη Χάλκη
των Πριγκηποννήσων στις 25 Νοεμβρίου 1864. Αποφοίτησε από τη Θεολογική σχολή
της Χάλκης το 1890, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Ότι η προσκύνησις των
αγίων εικόνων είναι σύμφωνος προς το πνεύμα της Αγίας Γραφής, συνιστάται δε
υπό της Ιεράς Παραδόσεως". Το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Διάκονος. Πραγματοποίησε
ανώτερες σπουδές στη Θεολογική Ακαδημία Κιέβου. Το 1895 διορίστηκε Καθηγητής
της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. το 1896 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον
Οικουμενικό Πατριάρχη Άνθιμο τον Ζ΄. Στις 23 Οκτωβρίου 1903 εξελέγη
Μητροπολίτης Μελενίκου με 7 ψήφους (επί 11 ψηφισάντων) έχοντας συνυποψηφίους
τον Επίσκοπο Μυρέων Στέφανο (1 ψήφος) και τον Αρχιμανδρίτη Θεοδώρητο
Βασματζίδη (3 ψήφοι). Στις 2 Νοεμβρίου 1903 χειροτονήθηκε
στο Ναΐδριο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης Μητροπολίτης Μελενίκου. Τη
χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Εφέσου Ιωακείμ, συμπαραστατούμενος από τους
Μητροπολίτες Βοδενών Νικόδημο και Καλλιουπόλεως Ιερώνυμο. Στις 11 Αυγούστου 1906 παραιτήθηκε και ανέλαβε τη
Διεύθυνση της Θεολογικής Σχολής Χάλκης. Στις 27 Ιουλίου 1907 εξελέγη
Μητροπολίτης Κασσανδρείας. Εκοιμήθη στις 16 Αυγούστου 1945. |