Ο
κατά κόσμον Μιχαήλ Βασίλιεβιτς Ζαμπορόβσκη γεννήθηκε
στο χωριό Γκίλεβο της Κομητείας Τιούμεν του Νομού Τομπόλσκ στις 7 Ιουλίου
1869. Στις 8 Οκτωβρίου 1889 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος. Το 1891 χήρεψε.
Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1899. Τι 1898 εκάρη
μοναχός. Το 1904 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 22 Νοεμβρίου 1908
χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Μπαρναούλης, Βικάριος της Επισκοπής
Τόμσκ. Τη χειροτονία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Τόμσκ Μακάριος,
συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους Ιενεσέη Ευθύμιο και Μπίησκ
Ιννοκέντιο. Στις 23 Φεβρουαρίου 1912 εξελέγη Επίσκοπος Γιακουτίας και
Βιλιούϊσκ και στις 26 Ιανουαρίου 1916 Επίσκοπος Ζαβαϊκάλης και Νερτσίνσκ. Το
1920 εγκαταστάθηκε στη Μαντζουρία. Το 1930 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο από τη
Σύνοδο της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εν Υπερορία στην οποία είχε ενταχθεί
το 1927 με τον τίτλο Ζαβαϊκάλης και
Νερτσίνσκ αλλά με έδρα το Χαρμπίν.
Την 1 Απριλίου 1931 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Χαρμπίν και Μαντζουρίας.
Το 1939 προήχθη σε Μητροπολίτη. Το 1945 εντάχθηκε στη
δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Ρωσίας. Εκοιμήθη στο Χαρμπίν στις 6 Απριλίου
1946. |