Ο
κατά κόσμον Σέργιος Νικολάεβιτς Ιβαντσώφ
γεννήθηκε στη Μόσχα στις 21 Ιουνίου 1880. Το 1906 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή
της Μόσχας και το 1914 από τη Σχολή Φιλολογίας της Μόσχας. Το 1922 εκάρη μοναχός
και στη συνέχεια χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Το 1922 εντάχθηκε στο
σχίσμα των "Ανανεωτών" όπου χειροτονήθηκε Επίσκοπος Μογιλιέβου. Το 1923
εξελέγη Επίσκοπος Μίνσκ, το 1924 Επίσκοπος Κοστρομά και το 1924 Επίσκοπος
Προσκουρώβου. Το ίδιο έτος προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1925 εξελέγη
Αρχιεπίσκοπος Τσερνιγόβου και αργότερα το ίδιο έτος Αρχιεπίσκοπος Ριαζάν. Το
1928 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Ζαπορόζιε, το 1933 Αρχιεπίσκοπος Ιρμπίτσκης, το 1934
Αρχιεπίσκοπος Νίζνι Ταγκίλ, στη συνέχεια Αρχιεπίσκοπος Πέρμης και κατόπιν
Μητροπολίτης Κολόμνας και Ζβενιγκορόδου. Το 1935 συνελήφθη. Το 1938
αποφυλακίστηκε και διέμενε στο Κοστρομά. Στις αρχές του 1946 εξελέγη
Μητροπολίτης Κρουτίτσης. Τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους κατόπιν αιτήματος
μετανοίας έγινε δεκτός στο Πατριαρχείο Ρωσίας. Σύμφωνα με άλλες πηγές εντάχθηκε
νωρίτερα από το 1946 στο Πατριαρχείο Ρωσίας και αρνήθηκε τη θέση του Μητροπολίτη
Κρουτίτσης που του προσφέρθηκε από τη "ζώσα Εκκλησία" το 1946. Στις 7 Φεβρουαρίου 1946
χειροτονήθηκε Επίσκοπος Ουλιανώβου και Μελεκεσίου. Τη χειροτονία τέλεσε ο
Πατριάρχης Ρωσίας Αλέξιος, συμπαραστατούμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Τούλας και
Μπελιώβου Βιτάλιο και τον Επίσκοπο Κυροβογκράδ Σέργιο. Στις 4 Αυγούστου 1947
εξελέγη τιτουλάριος Επίσκοπος Κρασνογιάρσκ, Βικάριος της Επισκοπής Νέας
Σιβηρίας. Εκοιμήθη αιφνιδίως στο Κρασνογιάρσκ στις 24 Δεκεμβρίου 1947. |