Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Ιβανόβου και Σούγιας κυρός Μιχαήλ. (1878-1952).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Μιχαήλ Στεπάνοβιτς Πόστνικωφ γεννήθηκε στο Βορόνεζ στις 30 Σεπτεμβρίου 1878. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Τόμσκ το 1901 και από τη Σχολή Ιστόρίας-Φιλολογίας της Μόσχας. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1920. Το 1922 από τους πρώτους εντάχθηκε και οργάνωσε το σχίσμα των "Ανανεωτών". Στις 13 Οκτωβρίου 1922 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Βόλσκ, Βικάριος της Επισκοπής Σαρατώβου. Το 1925 εξελέγη Επίσκοπος Βελίκε Λούκι και στη συνέχεια το ίδιο έτος Επίσκοπος Ουράλσκ και Βόλσκ. Στις 14 Μαΐου 1927 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1928 εξελέγη τιτουλάριος Αρχιεπίσκοπος Κασιμώβου, Βικάριος της Επισκοπής Ριαζάν και το 1929 Αρχιεπίσκοπος Ριαζάν. Το 1930 συνταξιοδοτήθηκε. Ωστόσο στις 27 Νοεμβρίου 1930 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Καλλίνιν. Στις 26 Δεκεμβρίου 1931 συνταξιοδοτήθηκε και πάλι αλλά διοικούσε την Επισκοπή Βίτεμπσκ. Το 1933 συνελήφθη και φυλακίστηκε. Τον Νοέμβριο του 1943 κατόπιν αιτήματος μετανοίας έγινε δεκτός στο Πατριαρχείο Ρωσίας με τον βαθμό του Επισκόπου και τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Βόλσκ. Στις 12 Φεβρουαρίου 1944 εξελέγη Επίσκοπος Αρχαγγέλου αλλά δεν αποδέχθηκε την εκλογή και παρέμεινε σχολάζων. Τον Ιούλιο του 1944 εξελέγη Επίσκοπος Πένζας και Σαράνσκ. Στις 27 Ιανουαρίου 1947 εξελέγη Επίσκοπος Ιβανόβου και Σούγιας. Στις 19 Ιουνίου 1947 συνταξιοδοτήθηκε. Συνελήφθη και καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση. Εκοιμήθη κατά πάσα πιθανότητα το 1952.