Ο
κατά κόσμον Κωνσταντίνος Μαρτινιανός ή Μαρτίτσης γεννήθηκε στη Μοσχόπολη
της Βορείου Ηπείρου τον Οκτώβριο του 1875. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης το
1898. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 4 Απριλίου 1903 από τον Οικουμενικό
Πατριάρχη Ιωακείμ τον Γ΄. Τον Ιούλιο του 1903 προσελήφθη ως Ιεροκήρυκας του
Ιερού Ναού Παναγίας Γοργοεπηκόου Έξ μαρμάρων Κωνσταντινουπόλεως. Τον
Ιανουάριο του 1904 διορίστηκε Καθηγητής και Ιεροκήρυκας στις Σέρρες. Το 1905 προσελήφθη ως
Καθηγητής της Εμπορικής Σχολής Χάλκης. Το 1909
υπηρετούσε ως Εφημέριος του Ιερού Ναού Παναγίας Καφατιανής
Κωνσταντινουπόλεως. Στις 10 Ιουλίου 1911 χειροτονήθηκε στον
Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι Κωνσταντινουπόλεως Μητροπολίτης Βελεγράδων (Βερατίου
σήμερα). Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Δέρκων Καλλίνικος,
συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Μυτιλήνης Κύριλλο, Λήμνου Γεννάδιο,
Δεβρών Παρθένιο και Κρήνης Θεόκλητο. Στις 9 Οκτωβρίου 1924 εξελέγη Μητροπολίτης Παραμυθίας και στις 3
Σεπτεμβρίου 1925 Μητροπολίτης της προσωρινής Μητροπόλεως Νέας Πελαγωνείας
(Πτολεμαΐδος). Τον Νοέμβριο του 1935 εξελέγη Μητροπολίτης
Ξάνθης. Τον Απρίλιο του 1941, μετά την κατάληψη της Ξάνθης από τους
Γερμανούς και την παράδοση της στους Βούλγαρους, κατέφυγε στην Αθήνα. Στις 5 Δεκεμβρίου 1942 μετατέθηκε στη Μητρόπολη Πολυανής και
Κιλκισίου. Στις 10 Δεκεμβρίου 1945 αποκαταστάθηκε στη Μητρόπολη Ξάνθης.
Εκοιμήθη στις 10 Δεκεμβρίου 1953. |