Ο
κατά κόσμον Ανατόλιος Ανδρέεβιτς Κομαρώφ γεννήθηκε στις
26 Ιουνίου 1879 στο χωριό Αντρόσοβκα της Κομητείας Νικολαέβου του Κυβερνείου
Σαμάρας. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε στις 8 Αυγούστου 1901. Μετά από δύο
χρόνια γάμου χήρεψε. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1908.
Υπηρέτησε ως Εφημέριος στο Σαράτωβ. Το 1923 συνελήφθη για αντισοβιετική
δράση, αφέθηκε όμως ελεύθερος στα τέλη του ίδιου έτους. Στις 11 Ιανουαρίου
1924 εκάρη μοναχός και στις 12 Ιανουαρίου 1924 έλαβε το οφίκιο του
Αρχιμανδρίτη. Στις 13 Ιανουαρίου 1924 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος
Μπαλασώβου, Βικάριος της Επισκοπής Σαρατώβου. Τη χειροτονία τέλεσε ο
Πατριάρχης Ρωσίας Τύχων, συμπαραστατούμενος από τους Αρχιεπισκόπους
Κρουτίτσης Πέτρο, Τβερ Σεραφείμ και τον Επίσκοπο Ζβενιγκορόδου Νικόλαο.
Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Σαρατώβου από τις 14 Ιανουαρίου 1924
μέχρι τις 6 Μαρτίου 1926. Στις 26 Ιουλίου 1927 τοποθετήθηκε τιτουλάριος
Επίσκοπος Νέου Τορζόκ, Βικάριος της Επισκοπής Τβερ. Στις 29 Ιανουαρίου 1928
τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Πετρώβου, Βικάριος της Επισκοπής
Σαρατώβου και στις 12 Νοεμβρίου 1928 τιτουλάριος Επίσκοπος Βόλσκ, Βικάριος
και πάλι της Επισκοπής Σαρατώβου. Στις 28 Οκτωβρίου 1929 τοποθετήθηκε
τοποτηρητής της Επισκοπής Αστραχανίου. Φυλακίστηκε από τον Σεπτέμβριο του 1930
μέχρι τον Φεβρουάριο του 1931. Στις 24 Αυγούστου 1933 παύθηκε από Επίσκοπος
Βόλσκ. Στις 13 Οκτωβρίου 1933 εξελέγη Επίσκοπος
Αστραχανίου. Στις 3 Ιανουαρίου 1934 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 27 Απριλίου
1939 παραιτήθηκε. Διέμενε στο Κουϊμπισέβ, όπου διοργάνωσε την εκκλησιαστική
ζωή. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1941 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Κουϊμπισέβου και Συζράν
και στις 9 Δεκεμβρίου 1941 Αρχιεπίσκοπος Σαρατώβου. Στις 28 Μαΐου 1942
εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Γκόρκι. Στις 13 Ιουλίου 1942 αποκαταστάθηκε στην
Επισκοπή Σαρατώβου και στις 26 Αυγούστου 1942
εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Καζάν και στις 28 Ιανουαρίου 1944 Αρχιεπίσκοπος
Δνεπροπετρώβου και Ζαπορόζιε. Εκοιμήθη στο Δνεπροπετρώβ στις 17 Ιουλίου 1955. |