Ο
κατά κόσμον Νικόλαος Νικολάεβιτς Αμπαλιούμωφ γεννήθηκε
στις 18 Νοεμβρίου 1881 στο χωριό Σίγκαλη της Κομητείας Τσιβίλσκ του
Κυβερνείου Καζάν. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία του Καζάν το 1908. Το
1905 εκάρη μοναχός. Διάκονος και Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το 1908. Το 1914
έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 26 Μαΐου 1920 χειροτονήθηκε
τιτουλάριος Επίσκοπος Οστασκώβου, Βικάριος της Επισκοπής
Τβερ. Διετέλεσε
τοποτηρητής της Επισκοπής Τβερ από την 1 Δεκεμβρίου 1922 μέχρι τον
Φεβρουάριο του 1923, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Το ίδιο έτος συνελήφθη και
φυλακίστηκε μέχρι το 1927. Αντιτάχθηκε στον τοποτηρητή του Πατριαρχικού
Θρόνου Μητροπολίτη Σέργιο από το 1927 και μετά. Διέμενε σε διάφορες μονές ως
εφησυχάζων Επίσκοπος. Τον Ιούλιο του 1930 τοποθετήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος
Τότμας, Βικάριος της Επισκοπής
Βόλογδα. Ωστόσο τον Αύγουστο του ίδιου έτους
παύθηκε και επέστρεψε στη Μόσχα. Τον Σεπτέμβριο του 1930 τοποθετήθηκε
τοποτηρητής του Βικαριάτου του Μπουγκουρουσλάν της Επισκοπής
Ορενβούργου.
Ωστόσο μετά από λίγο συνελήφθη και φυλακίστηκε μέχρι το 1936. Μετά την
αποφυλάκισή του έζησε σε διάφορες πόλεις. Το 1950 τέθηκε στη διάθεση της
Επισκοπής Δνεπροπετρώβου. Ωστόσο λόγω ασθενείας δεν μπόρεσε να μεταβεί στο Δνεπροπετρώβ και να αναλάβει τα καθήκοντά του. Εκοιμήθη στην Μπάλτα της
Οδησσού στις 31 Ιουλίου 1958. |