Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης πρώην Σαρατώβου και Βολγογκράδ κυρός Βενιαμίν. (1880-1961).
(Πατριαρχείο Ρωσίας).

Ο κατά κόσμον Ιβάν Αθανάσεβιτς Φεντσένκωφ γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 1880 στο χωριό Ίλινκα της Κομητείας Κιρσανώβου του Κυβερνείου Ταμπώβου. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως το 1907. Στις 26 Νοεμβρίου 1907 εκάρη μοναχός. Στις 3 Δεκεμβρίου 1907 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 10 Δεκεμβρίου 1907 Πρεσβύτερος. Υπηρέτησε ως Γραμματέας του Αρχιεπισκόπου Φινλανδίας Σεργίου (1908-1910), Καθηγητής του Θεολογικού Σεμιναρίου Αγίας Πετρουπόλεως (1911), Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Ταυρικής (1911-1913, 1917-1919), Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου Τβερ (1913-1917). Στις 26 Δεκεμβρίου 1911 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 10 Φεβρουαρίου 1919 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Σεβαστουπόλεως, Βικάριος της Επισκοπής Ταυρικής. Το 1920 έφυγε στο εξωτερικό. Διέμεινε στην Κωνσταντινούπολη, τη Βουλγαρία, τη Σερβία και άλλες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Από το 1923 μέχρι το 1924 διετέλεσε Βοηθός Επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Πράγας Σαββατίου. Στις 3 Οκτωβρίου 1927 εντάχθηκε στον κλήρο του Πατριαρχείου Ρωσίας. Στις 19 Απριλίου 1932 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Στις 22 Νοεμβρίου 1933 τοποθετήθηκε Αρχιεπίσκοπος Αλεουτίων και Βορείου Αμερικής. Στις 14 Ιουλίου 1938 προήχθη σε Μητροπολίτη. Στις 21 Αυγούστου 1947 εξελέγη Μητροπολίτης Ρίγας και Λατβίας και στις 27 Μαρτίου 1951 Μητροπολίτης Ροστόβου και Νοβοτσερκάσκ. Στις 28 Νοεμβρίου 1955 εξελέγη Μητροπολίτης Σαρατώβου και Μπαλασώβου. Από τις 26 Δεκεμβρίου 1957 άρχισε να τιτλοφορείται Σαρατώβου και Βόλσκ. Στις 20 Φεβρουαρίου 1958 παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στην Πετσέρσκαγια Λαύρα του Πσκώβου. Εκοιμήθη στις 4 Οκτωβρίου 1961.