Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος πρώην Βερατίου, Αυλώνος και Κανίνης κυρός Βησσαρίων. (1890-1965).
(Εκκλησία της Αλβανίας).

Ο κατά κόσμον Βιάρα Τζοβάνη γεννήθηκε στο Ελβασάν στις 14 Δεκεμβρίου 1890. Σπούδασε τη Θεολογία στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Στις 10-12 Σεπτεμβρίου 1922 συνήλθε στο Βεράτι της Αλβανίας Κληρικολαϊκή Συνέλευση, η οποία ανακήρυξε μονομερώς Αυτοκέφαλη την Εκκλησία της Αλβανίας και εξέλεξε ως πρώτο της Επίσκοπο τον Βησσαρίωνα. Ο Βησσαρίων ήρθε σε διαπραγματεύσεις με την Εκκλησία της Σερβίας σχετικά με τη χειροτονία του. Τελικά στις 3 Μαΐου 1925 στην Ιερά Μονή Σάβινα κοντά στην πόλη Χερτζέκ Νόβι του Μαυροβουνίου χειροτονήθηκε Επίσκοπος. Τη χειροτονία τέλεσαν δύο πρόσφυγες Ρώσοι Επίσκοποι, ο Επίσκοπος π. Αικατερινοσλάβ Ερμογένης και ο Επίσκοπος π. Βλαδιβοστόκ Μιχαήλ. Το επόμενο έτος ο Βησσαρίων ήρθε σε διαπραγματεύσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και κατάφερε να ανακηρυχθεί Αυτόνομη όχι όμως Αυτοκέφαλη η Εκκλησία της Αλβανίας. Τον Φεβρουάριο του 1929 ο Επίσκοπος Βησσαρίων μαζί με τον Σέρβο Επίσκοπο Σκόδρας Βίκτωρα και χωρίς την έγκριση του Οικουμενικού Πατριαρχείου χειροτόνησαν άλλους τρεις Αλβανούς Επισκόπους. Η Εκκλησία της Αλβανίας ανακηρύχθηκε Αυτοκέφαλη με διάταγμα του Βασιλιά της Αλβανίας Αχμέτ Ζώγου. Ωστόσο δεν αναγνωρίστηκε από καμιά άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία. Το 1936 ο Επίσκοπος Βησσαρίων εξεδήλωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί προκειμένου να διευκολυνθούν οι διαπραγματεύσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο για τη χορήγηση του Αυτοκεφάλου. Μετά την κανονική ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Αλβανίας το 1937 ζήτησε συγχώρηση και αποσύρθηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Βλαδιμήρου στο Μαυροβούνιο. Στις 8 Φεβρουαρίου 1942 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Βερατίου, Αυλώνος και Κανίνης. Στις 10 Ιουλίου 1945 κηρύχθηκε έκπτωτος από το Κομμουνιστικό καθεστώς και φυλακίστηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εκοιμήθη στις 15 Δεκεμβρίου 1965.