Ο κατά κόσμον Θεμιστοκλής Χατζησταύρου
γεννήθηκε το 1880 στο Αϊδίνι (Τράλλες) της Μικράς Ασίας. Αποφοίτησε από τη
Θεολογική Σχολή της Χάλκης το 1902, αφού υπέβαλε διατριβή με τίτλο "Αι
ησυχαστικαί έριδες του ΙΔ΄ αιώνος". Συνέχισε τις σπουδές του στη Λωζάνη από
το 1906 μέχρι το 1910. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1902 από τον Μητροπολίτη
Δράμας Χρυσόστομο. Υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος στη Μητρόπολη Δράμας και
Ζιχνών (1902-1910) και μετά τη μετάθεση του
Χρυσοστόμου στη Σμύρνη ως
Αρχιδιάκονος στη Μητρόπολη Σμύρνης. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος
και ανέλαβε τα καθήκοντα του Πρωτοσυγκέλου της Μητροπόλεως Σμύρνης. Στις 26
Δεκεμβρίου 1910 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Τράλλεων, Βοηθός
Επίσκοπος της Μητροπόλεως Σμύρνης. Στις 16 Μαρτίου 1913 εξελέγη Μητροπολίτης
Φιλαδελφείας και στις 19 Φεβρουαρίου 1922 Μητροπολίτης Εφέσου. Μετά τη
Μικρασιατική καταστροφή κατέφυγε στην Ελλάδα όπου διορίστηκε αποκρισάριος
του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στις 5 Φεβρουαρίου 1924 εξελέγη Μητροπολίτης
Ρόδου, παραιτήθηκε όμως στις 30 Απριλίου 1924. Στις 30 Αυγούστου 1924
εξελέγη Μητροπολίτης Βερροίας και Ναούσης και στις 7 Οκτωβρίου 1924
Μητροπολίτης της νεοσύστατης Μητροπόλεως Καβάλας. Στις 27 Ιανουαρίου 1930 η
Μητρόπολη Καβάλας μετωνομάστηκε σε Φιλίππων και Νεαπόλεως. Τον Απρίλιο του
1941, μετά την κατάληψη της Καβάλας από τους Γερμανούς και την παράδοσή της
στους Βούλγαρους, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αθήνα. Επέστρεψε στην έδρα
του τον Απρίλιο του 1945. Στις 31 Μαρτίου 1953 μετά την προσάρτηση και
της Θάσου ο τίτλος της επαρχίας του μεταβλήθηκε σε "Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου". Στις 14 Φεβρουαρίου 1962 εξελέγη
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Στις 11 Μαΐου 1967 αποχώρησε λόγω
επεκτάσεως του ορίου ηλικίας και στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών. Εκοιμήθη στην
Αθήνα στις 9 Ιουνίου 1968. |