Ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος πρώην Γουάιλκς Μπέιρ και Πενσυλβανίας
κυρός Δημήτριος. (1899-1969).
(Μετροπόλια).

Ο κατά κόσμον Ευγένιος Μητροφάνοβιτς Μαγκάν γεννήθηκε στο Τσερνιγώβ στις 25 Ιουνίου 1899. Μετά την Οκτωβριανή επανάσταση βρέθηκε εντός των ορίων της Πολωνίας και εντάχθηκε στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Πολωνίας. Στις 17 Ιουνίου 1924 εκάρη μοναχός. Στις 20 Ιουλίου 1924 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Επίσκοπο Γροδνό Αλέξιο. Υπηρέτησε ως Πρεσβύτερος στο Χελμ, στη Λαύρα του Ποτσαέβου και στην Ιερά Μονή Αγίου Πνεύματος στη Βίλνα της Λιθουανίας (τότε ανήκε στην Πολωνία). Το 1935 τοποθετήθηκε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ζιροβίτσι (στη Λευκορωσία σήμερα). Το 1939 μετά την κατάληψη της Δυτικής Ουκρανίας και της Δυτικής Λευκορωσίας από τα Σοβιετικά στρατεύματα εντάχθηκε στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Ρωσίας. Το 1941 μετά την κατάληψη της Ουκρανίας από τα Γερμανικά στρατεύματα εντάχθηκε στη δικαιοδοσία της Αυτόνομης Εκκλησίας της Ουκρανίας, η οποία βρισκόταν σε κανονική σχέση με το Πατριαρχείο Ρωσίας. Στις 25 Νοεμβρίου 1941 εξελέγη Επίσκοπος Νοβογρουδόκ, Βικάριος της Επισκοπής Τσερνιγόβου. Τελικά στις 11 Ιουνίου 1942 χειροτονήθηκε στη Λαύρα του Ποτσαέβου Επίσκοπος Ροβνό, Βικάριος της Επισκοπής Βολυνίας. Την 1 Αυγούστου 1942 εξελέγη Επίσκοπος Αικατερινοσλάβ και Μελιτοπόλεως. Τον Δεκέμβριο του 1942 ο τίτλος της Επισκοπής του μεταβλήθηκε σε Αικατερινοσλάβ και Ζαπορόζιε. Τον Ιανουάριο του 1943 εξελέγη Επίσκοπος Δονέτσκ. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους οπότε αναγκάστηκε λόγω της προέλασης των Σοβιετικών στρατευμάτων να φύγει για τη Σλοβακία και από εκεί για το Μόναχο της Γερμανίας. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1945 εντάχθηκε στη δικαιοδοσία της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εν Υπερορία και στις 27 Δεκεμβρίου 1945 τοποθετήθηκε Επίσκοπος Βιέννης και Αυστρίας. Στις 13 Ιουλίου 1946 παραιτήθηκε για λόγους υγείας και μετέβη στη Γερμανία. Το 1949 μετέβη στις Η.Π.Α. Στις 10 Μαΐου 1949 εντάχθηκε στη δικαιοδοσία της Μετροπόλια και τοποθετήθηκε Επίσκοπος Βοστώνης και Νέας Αγγλίας. Το 1951 εξελέγη Επίσκοπος Πιττσβούργου και Δυτικής Βιργινίας αλλά δεν αποδέχθηκε την εκλογή και εφησύχαζε. Το 1952 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο. Το 1954 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Σικάγου και Μιννεαπόλεως αλλά δεν μετέβη στην Επαρχία του. Το 1956 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Φιλαδελφείας και Ανατολικής Πενσυλβανίας. Το 1961 ο τίτλος της Επισκοπής του μεταβλήθηκε σε "Γουάιλκς Μπέιρ και Πενσυλβανίας". Το 1964 αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία και εφησύχαζε στο Τζάκσον της Νέας Ιερεσέης όπου και εκοιμήθη την 1 Απριλίου 1969.