Ο
κατά κόσμον Στόγιαν Νικόλωφ Πετκώφ
γεννήθηκε στο χωριό Βράτσες (στη σημερινή Κοινότητα Μπότεφγκραντ του Νομού
Σόφιας) της Βουλγαρίας στις 31 Δεκεμβρίου 1886. Αποφοίτησε από τη Θεολογική
Ακαδημία Μόσχας το 1916. Εργάστηκε ως Καθηγητής στην Αγία Πετρούπολη από το 1916
μέχρι το 1918, αναγκάστηκε όμως να επιστρέψει στη Βουλγαρία λόγω της Οκτωβριανής
επανάστασης. Εργάστηκε ως Καθηγητής στη Σόφια από το 1921 μέχρι το 1926. Στις 14
Δεκεμβρίου 1928 εκάρη μοναχός. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1928 και Πρεσβύτερος
στις 16 Δεκεμβρίου 1928. Στις 30 Δεκεμβρίου 1928 έλαβε το οφίκιο του
Αρχιμανδρίτη. Στις 28 Απριλίου 1929 χειροτονήθηκε στον Καθεδρικό Ναό
Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βάρνης τιτουλάριος Επίσκοπος Βελίκης,
Βοηθός Επίσκοπος της Μητροπόλεως Βάρνης. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι το 1937. Το 1938
εστάλη στην Αμερική για να οργανώσει την εκεί Βουλγαρική Εκκλησία. Το 1942
εστάλη στην Κωνσταντινούπολη ως τοποτηρητής του Εξάρχου. Με την ιδιότητα αυτή
διαπραγματεύτηκε με το Οικουμενικό Πατριαρχείο την άρση του Βουλγαρικού
σχίσματος. Στις 26 Ιουλίου 1947 εξελέγη από την Κληρικολαϊκή Συνέλευση των
ενοριών της Αμερικής Μητροπολίτης Βορείου και Νοτίου Αμερικής και Αυστραλίας.
Ωστόσο η Ιερά Σύνοδος υπό την πίεση του καθεστώτος της Βουλγαρίας αρνήθηκε να
επικυρώσει την εκλογή. Τελικά στις 4 Ιουλίου 1963 εξελέγη Μητροπολίτης Βορείου
και Νοτίου Αμερικής και Αυστραλίας. Το
1969 η Μητρόπολη Αμερικής διαιρέθηκε στις Μητροπόλεις α) Νέας
Υόρκης, στην οποία κατεστάθη ο Μητροπολίτης Ανδρέας, β) Άκρονος τοποτηρητής
της οποίας ανέλαβε ο Επίσκοπος Ζνεπόλεως Ιωσήφ και γ) Ντητρόιτ τοποτηρητής της
οποίας ανέλαβε επίσης ο Επίσκοπος Ζνεπόλεως Ιωσήφ. Εκοιμήθη
στη Σόφια στις 9 Αυγούστου 1972. Ενταφιάστηκε στο Ταργκόβιστε (Παλαιά Τζουμαγιά)
της Βουλγαρίας. |