Ο
κατά κόσμον Βασίλειος Ζαϊνέα γεννήθηκε
στο χωριό Γκρεαμπάνου (Greabanu) της Κομητείας Μπουζαίου στις 25 Αυγούστου 1929. Σπούδασε τη Θεολογία στη
Θεολογική Σχολή Βουκουρεστίου, από την οποία αποφοίτησε το 1957. Στις 10 Μαρτίου 1951 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Νεάμτ. Διάκονος χειροτονήθηκε στις 29 Ιουνίου 1951 και Πρεσβύτερος στις 29
Ιουνίου 1957. Από το 1957 μέχρι το 1961 υπηρέτησε ως Ηγούμενος της Ιεράς Μονής
Πούτνας (στην Κομητεία Σουτσεάβας). Από το 1974 μέχρι το 1978 υπηρέτησε ως
Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Νέου της Σουτσεάβας. Από το 1978
μέχρι το 1979 υπηρέτησε ως Προϊστάμενος της Αντιπροσωπείας του Πατριαρχείου
Ρουμανίας στα Ιεροσόλυμα. Από το 1979 μέχρι το 1982 υπηρέτησε ως Επίτροπος
των Ιερών Μονών της Αρχιεπισκοπής Ιασίου. Στις 24 Ιουνίου 1982 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος
Σουτσεάβας, Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Ιασίου. Στις 24 Ιανουαρίου 1991
εξελέγη Αρχιεπίσκοπος της νεοσύστατης Αρχιεπισκοπής Σουτσεάβας και Ρανταούτι.
Προσβληθείς από κορωνοϊό εκοιμήθη στο Βουκουρέστι στις 20 Μαΐου 2020. |