Ο
κατά κόσμον Λεωνίδας Φαντέγεβιτς Μποντάρ
γεννήθηκε στις 7 Μαΐου 1913 στο χωριό Μέρκινε της Κομητείας Τράκαϊ του
Κυβερνείου Βίλνας της Ρωσικής αυτοκρατορίας (στη Λιθουανία σήμερα). Το 1935
αποφοίτησε από το Θεολογικό Σεμινάριο της Βίλνας και το 1939 από τη Θεολογική Σχολή της Βαρσοβίας. Στις 25 Δεκεμβρίου 1943 εκάρη
μοναχός από τον Αρχιεπίσκοπο
Μογιλιέβου και Μοστισλάβου Φιλόθεο. Στις 26
Δεκεμβρίου 1943 χειροτονήθηκε Διάκονος και στις 2 Ιανουαρίου 1944 Πρεσβύτερος.
Υπηρέτησε ως καθηγητής και Διευθυντής στο Θεολογικό Σεμινάριο του Μίνσκ
(1945-1947). Τον
Ιούλιο του 1953 έλαβε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Στις 10 Αυγούστου 1956
χειροτονήθηκε στο Μίνσκ τιτουλάριος Επίσκοπος Μπομπρούϊσκ, Βικάριος της
Επισκοπής Μίνσκ. Τη χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης
Μίνσκ και Λευκής Ρωσίας
Πιτιρίμ, συμπαραστατούμενος από τους Επισκόπους
Βίλνας και Λιθουανίας Αλέξιο,
Κουϊμπισέβου και Συζράν Μητροφάνη και
Βελίκε Λούκι και Τοροπέτς Μοστισλάβο.
Διετέλεσε τοποτηρητής της Επισκοπής Μίνσκ και Λευκής Ρωσίας από τις 19
Σεπτεμβρίου 1960 μέχρι τις 16 Μαρτίου 1961. Στις 5 Μαΐου 1961 εξελέγη Επίσκοπος
Νέας Σιβηρίας και Μπαρναούλης και στις 14 Μαΐου 1963 Επίσκοπος Ορενβούργου και
Μπουζουλούκου. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1971 προήχθη σε Αρχιεπίσκοπο και στις 25
Φεβρουαρίου 1992 σε Μητροπολίτη. Εκοιμήθη στο Ορενμπούργκ στις 24 Ιανουαρίου 1999. |