Η ελιά
Η Ελιά
| Είμαι του ήλιου θυγατέρα* η πιο απ’ όλες χαϊδευτή, χρόνια η αγάπη του πατέρα σ’ αυτόν τον κόσμο με κρατεί. Όσο να γείρω νεκρωμένη, αυτόν το μάτι μου ζητεί. Είμαι η ελιά η τιμημένη! | Φρίκη, ερημιά, νερό, σκοτάδι, τη γη τη θάψαν μια φορά. Εμέ ζωής φέρνει σημάδι στο Νώε η περιστερά. Όλης της γης είχα γραμμένη την ομορφάδα και χαρά. Είμαι η ελιά η τιμημένη! |
| Όπου κι αν λάχω* κατοικία, δεν μου απολείπουν οι καρποί. Ως τα βαθιά μου γερατεία δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή. Μ’ έχει ο Θεός ευλογημένη κι είμαι γεμάτη προκοπή. Είμαι η ελιά η τιμημένη! | Εδώ στον ίσκιο μου αποκάτου ήρθ’ ο Χριστός ν’ αναπαυθεί κι ακούστηκε η γλυκιά λαλιά Του λίγο προτού να σταυρωθεί. Το δάκρυ Του, δροσιά αγιασμένη, έχει στη ρίζα μου χυθεί. Είμαι η ελιά η τιμημένη! |
Κωστής Παλαμάς