Ν.Σ. Μαυρογιάννης

Προσωπική Ιστοσελίδα

 

ball_sgreen.gif

 Για την τράπεζα θεμάτων

ball_sgreen.gif

Κείμενο μου που αναρτήθηκε για πρώτη φορά στον ιστότοπο mathematica.την 16-01-2014

 

 

  

Παρακολουθώ όσο μπορώ πιο προσεκτικά ό,τι γράφεται για το θέμα αλλού αλλά και φυσικά στο mathematica. Με προσοχή αλλά όχι χωρίς ανησυχία.

1) Με ανησυχεί ότι υπάρχει μία μετατόπιση κριτηρίου: Θεωρείται πιο σημαντικό ή πολύ σημαντικό ζήτημα η αποτίμηση της διδασκαλίας και η αποτίμηση όσων αποκόμισαν οι μαθητές από την διδασκαλία παρά η ίδια η διδασκαλία.
2) Και επειδή στο σχολείο δεν κάνουμε ελεύθερα μαθήματα αλλά μαθήματα που σχετίζονται με κάποιο πρόγραμμα και κάποια βιβλία με ανησυχεί που οι ρέκτες υπουργοί της Παιδείας και οι συν αυτοίς αντί να ανασκουμπωθούν να δουν και να διορθώσουν τα στραβά σε προγράμματα και βιβλία προτάσσουν το πως θα αξιολογηθεί (=βαθμολογηθεί μην γελιόμαστε) ο μαθητής μετά από την "έκθεση" του στην διδασκαλία που απορρέει από αυτά.

 
3) Και μιλώντας ειδικότερα για τα Μαθηματικά με ανησυχεί το γεγονός πως αφού έχει πετσοκοφτεί ακόμη και ό,τι πρόχειρα έχει σερβιριστεί στα βιβλία υπάρχει περισσό θράσος να γίνεται κουβέντα για αξιολόγηση. Πάνω σε τι; Σε αυτό που μας παρέδωσαν ως γνώση οι παππούδες μας (πράγμα που σαλεύει δηλαδή) και το μετέτρεψαν οι επιτήδειοι της άγνοιας σε πτώμα; Καταλήξαμε ένα μείζον πολιτισμικό επίτευγμα, τα Μαθηματικά, να εξομοιώνονται με συνταγούλες των 5'. Φθάσαμε να ζηλεύουμε άλλες κατηγορίες επαγγελματιών. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στις εκπομπές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής οι άνθρωποι που τις παρουσιάζουν προσεγγίζουν το θέμα τους -το φαγητό- με πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα από αυτή που επιδεικνύουν οι ιθύνοντες της μαθηματικής εκπαίδευσης.
4) Ανησυχώ που θεωρείται λογικό να υπάρχει μία βάση δεδομένων με θέματα (αλήθεια γιατί επελέγη ο όρος τράπεζα; ) από την οποία θα επιλέγονται κάποια (το ποσοστό δεν έχει σημασία) θέματα ενδοσχολικών εξετάσεων. Τα σχολεία δεν είναι ούτε ΑΤΜ ούτε ΚΕΠ. Έχουν δική τους φυσιογνωμία, ιστορία, μνήμες, στοχεύσεις, δυναμική. Αν οι αρμόδιοι δεν εμπιστεύονται τις εξετάσεις τους αλλά συγχρόνως επιθυμούν να τις εντάξουν σε ένα σύστημα επιλογής γιατί προσφεύγουν σε ένα υβριδικό σύστημα και δεν υιοθετούν ένα αμιγώς κεντρικά ελεγχόμενο σύστημα προαγωγικών εξετάσεων;

5) Ανησυχώ που δεν ακούω επαρκείς διαμαρτυρίες για την διολίσθηση των απαιτήσεων της επιλογής για τα ΑΕΙ (διότι περί αυτού πρόκειται) μέσα στην καθαυτό (δηλαδή την διδασκαλία και όχι την βαθμολογία ας μην ξεχνιόμαστε) δουλειά του σχολείου (εν προκειμένω του Λυκείου). Το Λύκειο καλύπτει χρονικά τρία (σπουδαία και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε) χρόνια της ζωής των παιδιών μας. Ως δάσκαλοι θέλουμε να έχουν υψηλές επιδόσεις (λογικό). Οι νέοι μας δεν έχουν κατ΄ ανάγκην τις ίδιες προτεραιότητες (επίσης λογικό). Αλλά και η, ενίοτε αμείλικτη, ζωή εμφανίζεται με περίεργα ρεπερτόρια συμβάντων. Από που και ως που νομιμοποιούμεθα εμείς οι μεγάλοι να προδιαγράψουμε την κατοπινή ζωή ενός νέου συλλέγοντας βαθμούς αυτής της τριετίας; Αν ως δάσκαλοι δεν δεχόμαστε ότι οι άνθρωποι αλλάζουν (κατά προτίμησιν προς το καλλίτερο) ας σκεφτούμε μήπως είμαστε σε λάθος δουλειά. Οπότε για το θέμα επιλογής (για τα ΑΕΙ ντε) μήπως είναι προτιμότερο ένα απλό σύστημα κεντρικών εξετάσεων όπου κυρίαρχος να είναι ο βαθμός που αποκτήθηκε σε ενεστώτα χρόνο και ο βαθμός του Λυκείου να μετράει σε περίπτωση ισοβαθμίας; Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εξυπνάδα για να γίνει αντιληπτό ότι αν μειωθεί το εύρος της κλίμακας βαθμολόγησης (λ.χ. 0-20) τότε το δεύτερο κριτήριο θα είναι σημαντικό αλλά όχι κυρίαρχο. Δηλαδή πίτα γερή-σκυλί χορτάτο. Και η αφοσίωση στις Λυκειακές σπουδές δεν πάει στράφι και η σε πραγματικό χρόνο επίδοση μετράει.

6) Ανησυχώ που γίνεται κουβέντα για το αν η βάση Θεμάτων (: κατά κόσμον τράπεζα) θα είναι φανερή η κρυφή. Μα φυσικά αν (κάτι που απεύχομαι) υπάρξει πρέπει να είναι φανερή. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να δημιουργούνται εμπορεύσιμα πλεονεκτήματα σε μία κοινωνία που το προέχον είναι η αφαίρεση διαφθοράς και όχι η προσθήκη της.
7) Ανησυχώ γιατί διαπιστώνω ότι τίθενται ερωτήματα ποσότητας θεμάτων που θα περιέχει η περιώνυμη τράπεζα. Ο λόγος: Αν είναι λίγα όλη η Ελλάδα θα επιδίδεται σε βραχύ χρόνο στην απομνημόνευση τους. Αν είναι πολλά ή ίδια Ελλάδα απλώς θα αφιερώνει περισσότερο χρόνο. Ενδεχομένως αυτός θα εκτείνεται έως το μαιευτήριο.
8) Ανησυχώ και μόνο στη ιδέα ότι την Τράπεζα (κεφαλαίο της μεγαλοπρέπειας) θα συντάξουν κάποιοι που (επίσης) συνέταξαν προγράμματα και σχολικά βιβλία παρελθόντων ετών (της αποτυχίας δηλαδή). Και αναρωτιέμαι τι υπερισχύει σε αυτό τον ντουνιά; Το "λόγω επιτυχίας συνεχίζεται" ή το "εμείς δώσαμε";
9) Ανησυχώ (ο σωστός όρος είναι τρέμω) με την ιδέα ότι για την σύνταξη της Τράπεζας (κεφαλαίο της μεγαλοπρέπειας, το bold είναι ρεγάλο) θα χρησιμοποιηθεί το, ακριβοπληρωμένο μεν άχρηστο δε, υλικό που παρήχθη από το ΚΕΕ (μιλάω για τις κατά κόσμον ασκήσεις "του Υπουργείου" ). Ανακύκλωση σκουπιδιών κάνω και εγώ στο σπιτικό μου αλλά δεν διανοούμαι να επαναφέρω ό,τι οφείλω να πετάξω.
10) Ανησυχώ (ευτυχώς δεν είμαι ο μόνος: δείτε ενδεικτικά και την ανάρτηση του Γιώργου Ρίζου viewtopic.php?f=44&t=42281) εν όψει του ενδεχομένου τα ερωτήματα της Τράπεζας να είναι κλειστού τύπου. Πολλαπλή επιλογή σε σκουπίδια είναι too much (πάρα πολύ, υπερβολικό για να μην παραβώ και τον κανονισμό μας).

 

  

  Επιστροφή