Να επιλέξεις τη σωστή απάντηση πατώντας στο τετραγωνάκι δίπλα στο γράμμα.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της διονυσιακής λατρείας ήταν οι τελετουργικές πράξεις.
Η τραγωδία ήταν είδος της επικής ποίησης.
Ο Αριστοτέλης θεωρείται ο "ευρετής του τραγικού τρόπου".
Ο Θέσπης βοήθησε, ώστε ο διθύραμβος να εξελιχθεί σε τραγωδία.
Οι στίχοι που παρενέβαλε ο Θέσπης στο άσμα του Χορού απαγγέλλονταν.
Οι θεατές οδηγούνταν μέσα από τον έλεο και την κάθαρση στο φόβο.
Η τραγωδία είχε θρησκευτικό χαρακτήρα.
Οι υποθέσεις των τραγωδιών αντλήθηκαν, κυρίως, από τρεις μυθικούς κύκλους.
Ο πρόλογος, τα επεισόδια και η έξοδος είναι οι φορείς της υπόθεσης.
Η "διάνοια" είναι ένα από τα "κατά ποσόν" μέρη της τραγωδίας.
Ο Αριστοτέλης στην "Ποιητική" του μας έδωσε τον κλασικό ορισμό της τραγωδίας.
Οι υποκριτές κινούνταν, κατά το μεγαλύτερο μέρος της παράστασης, στο "λογείον".
Ο ποιητής ήταν ο δημιουργός του δράματος, ο σεναριογράφος και ο σκηνοθέτης των έργων του.
Τους γυναικείους ρόλους υποδύονταν άνδρες.
Οι ηθοποιοί και οι χορευτές φορούσαν μάσκες, τα "προσωπεία".
Μας έχουν σωθεί πολλά προσωπεία.
Η "σκευή" ήταν θεατρικό μηχάνημα.
Οι υποκριτές που έπαιρναν μέρος σε μια παράσταση ήταν τρεις.
Ο Χορός ήταν ντυμένος πιο απλά από τους ηθοποιούς.
Ο τελικός αριθμός των χορευτών ήταν 12.