Η Αγία Ιουστίνη (2 Οκτωβρίου)

2Agia Ioustini a

Η Ιουστίνη καταγόταν από την Αντιόχεια της Συρίας και ήταν νέα και όμορφη. Ένας ειδωλολάτρης, ο Αγλαΐδας, την αγάπησε και ήθελε να την παντρευτεί. Επειδή όμως αυτή ήταν Χριστιανή, δε μπορούσε να την προσεγγίσει και αυτή να τον δεχτεί. Τι να κάνει λοιπόν, σκέφτηκε και πήγε και βρήκε τον Κυπριανό, έναν πολύ δυνατό μάγο καταγόμενο από την Καρχηδόνα, έμενε όμως εκεί στην Αντιόχεια, και τον παρακάλεσε με τα μάγια του να τον βοηθήσει να πετύχει τον σκοπό του. Ο Κυπριανός τότε, διαβάζοντας μαγικά βιβλία έστειλε πολλές φορές δαίμονες για να ξεγελάσουν την κοπέλα και να την κάνουν να αγαπήσει τον Αγλαΐδα. Αφού δεν γινόταν τίποτα, της έστειλε και τον ίδιο τον άρχοντα των δαιμονίων. Αλλά ούτε τότε κατόρθωσε τίποτα. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα ο Κυπριανός να αναγνωρίσει ποιός πραγματικά έχει την δύναμη, κι έτσι αποστρέφεται την πλάνη και πιστεύει στον Χριστό. Και μάλιστα για να πείσει τον επίσκοπο ότι είναι σταθερός και πιστός, φέρνει όλα τα μαγικά του βιβλία και τα καίει. Έτσι βαπτίζεται και γίνεται πρόβατο της λογικής ποίμνης του Χριστού. Στη συνέχεια γίνεται Επίσκοπος Καρχηδόνας περνώντας όλους του βαθμούς της ιεροσύνης. Αυτός ήταν που την Αγία Ιουστίνα την ονόμασε έτσι, γιατί πριν λεγόταν Ιούστα. Και στη συνέχεια την έβαλε μαζί με άλλες Διακόνισσες και την όρισε Μητέρα και Ηγουμένη τους.

Λόγω της μεγάλης του ποιμαντικής δραστηριότητας, συλλαμβάνεται και τον φέρνουν στο βασιλιά Δέκιο. Έτσι τον στέλνουν στην εξορία. Αλλά και από εκεί συνεχίζει το έργο του και τη φροντίδα για το ποίμνιό του με επιστολές. Όμως και πάλι συλλαμβάνεται, μαζί με την Ιουστίνη αυτή τη φορά, από τον άρχοντα της Ανατολής Ευτόλμιο και οδηγούνται στο δικαστήριο της Δαμασκού. Εκεί ομολόγησαν με θάρρος τον Χριστό, και γι' αυτό τον κρεμούν και το σκίζουν τις σάρκες, και την Ιουστίνη την χτυπούν αλύπητα στο πρόσωπο. Ύστερα τους ρίχνουν και τους δύο σε αναμμένο τηγάνι από το οποίο όμως με τη βοήθεια του Χριστού, δεν έπαθαν τίποτα.

Βλέποντας αυτό το θαυμαστό γεγονός ο Αθανάσιος, ένας από τους δικαστές, από το πολύ θράσος, έχασε τα λογικά του και θέλοντας να δείξει ότι οι θεοί του ήταν ανώτεροι και καλύτεροι από τον Χριστό, παίρνει φόρα και πηδάει μέσα στο αναμμένο τηγάνι. Αλλά αμέσως ο κάηκε από τη φωτιά. Έτσι ο κόμης - άρχοντας Ευτόλμιος ήρθε σε δύσκολη θέση, και μην ξέροντας τι να κάνει, στέλνει τους Αγίους στη Νικομήδεια, στο βασιλιά Κλαύδιο, το έτος 268. Ο Κλαύδιος μαθαίνοντας και βλέποντας τη σταθερότητά τους, τους αποκεφάλισε. Και έτσι πήραν το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. Κάποιοι χριστιανοί που είχαν έρθει από τη Ρώμη, πήραν στα κρυφά τα λείψανά τους, και τα έφεραν πίσω στη Ρώμη μαζί με τα γραμμένα κείμενα για το μαρτύριό τους. Και έτσι ασφάλισαν τα λείψανά τους, τα οποία είναι θαυματουργά και κάνουν πολλές ιάσεις, στον πιο ονομαστό τάφο της Ρώμης.

Ακούστε το βίο εδώ: