ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ Γ.Σ. ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΤΩΝ ΕΛΜΕ (25.10.08)
Ύστερα από τέσσερις περίπου μήνες από την απόφαση της τακτικής Γ.Σ. του
κλάδου (28.06.08), τα δεδομένα της πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής και
εκπαιδευτικής συγκυρίας, όχι μόνο δεν καθιστούν ανεπίκαιρη την παραπάνω
απόφασή μας για απεργιακές κινητοποιήσεις του κλάδου με χαρακτηριστικά
διάρκειας, έντασης και προοπτικής, αλλά επιβάλλουν, ως αναπόφευκτη και μόνη
επιλογή μας, την αποφασιστική σύγκρουσή μας με την αντιλαϊκή και
αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης.
Σε ό,τι αφορά στους δείκτες της οικονομικής και πολιτικής συγκυρίας αυτοί
δείχνουν ένα ζοφερό τοπίο. Η κυρίαρχη πολιτική απεγνωσμένα προσπαθεί να
χρησιμοποιήσει την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση για να επιτείνει τη
λιτότητα και τις κοινωνικές περικοπές. Για να μετακυλήσει την κρίση στις
ασθενέστερες τάξεις και να κρυφτεί πίσω από την κατάρρευση ενός
χρηματοπιστωτικού συστήματος – καζίνο, που αποτελεί την ιδιαίτερη
έκφραση μιας δομικής και βαθύτατης κρίσης του καπιταλιστικού τρόπου οργάνωσης
της παραγωγής.
Οι εργαζόμενοι, όμως, δε χρωστάνε τίποτε και σε κανένα. Οι παραγωγοί του
κοινωνικού πλούτου δεν είναι υπεύθυνοι για το αδηφάγο χρηματοπιστωτικό
παράσιτο. Άλλωστε τα μυθεύματα για την κυρίαρχη αγορά κατέρρευσαν. Ο «βασιλιάς
αποδείχθηκε γυμνός». Ο τεράστιος κοινωνικός πλούτος διασπαθίζεται από τις
κοινωνικές ελίτ σε βάρος των φτωχών και «ασήμαντων» χωρών και ανθρώπων με μια
πολιτική η οποία φέρνει τον πόλεμο, εντείνει την εκμετάλλευση, απλώνει την
πείνα σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Εξάλλου, όλοι εμείς, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, οικονομικά
ασθενέστεροι γενικότερα, γνωρίζουμε ότι η οικονομική εξαθλίωσή μας οφείλεται
στη συνεχιζόμενη άδικη σε βάρος μας φορολογία (πρόσφατη είναι η τελευταία φορολογική
επιδρομή για να …σωθεί ο προϋπολογισμός του 2008), στην εισοδηματική πολιτική –
εμπαιγμό και πρόκληση για τους μισθωτούς, στη συνεχή συμπίεση – συρρίκνωση των
κοινωνικών δαπανών (Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση, κ.λπ.), στους μισθούς και
συντάξεις πείνας, κ.λπ. Την ίδια στιγμή οι πλούσιοι και οι οικονομικά ισχυροί
γίνονται πλουσιότεροι με τις σκανδαλώδεις υπέρ τους φοροαπαλλαγές, που
συνεχίζουν να απολαμβάνουν και τη συνεχή μείωση των φορολογικών συντελεστών για
τα κέρδη τους. Παράλληλα προωθείται η εκχώρηση – ξεπούλημα δημόσιων οργανισμών,
επιχειρήσεων και υπηρεσιών στους ιδιώτες και το μεγάλο κεφάλαιο.
Ειδικότερα, η κυβερνητική πολιτική χρωματίζεται από την έξαρση των
ιδιωτικοποιήσεων, τη λιτότητα χωρίς τέλος, την καταιγίδα της φοροεισπρακτικής
εργασίας, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου (λιμάνια, συγκοινωνίες, ΟΤΕ, ΔΕΗ
κ.ά.). Ο διαφημιζόμενος πολιτισμός της σεμνότητας έδωσε γοργά τη θέση του στα
σκάνδαλα, στη διαφθορά, στη διαπλοκή και στη δημόσια πρόκληση του πλούτου (ενώ
Υπουργοί πλουτίζουν και διάγουν πολυτελώς, άθλιοι μισθοί και συντάξεις πείνας
για τους εργαζόμενους και τους κοινωνικά αδύνατους).
Απόδειξη ότι η κυβέρνηση επιμένει στην ίδια ταξική και επιθετική
πολιτική της σε βάρος των εργαζόμενων και των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων
αποτελεί και το γεγονός ότι το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το
2009 διατηρεί τα ίδια αντικοινωνικά χαρακτηριστικά των προηγούμενων, δηλαδή
τη μονόπλευρη λιτότητα, τους νέους φόρους για τα φτωχά και μεσαία στρώματα, τις
παραπέρα περικοπές των κοινωνικών δαπανών χάριν των εξοπλισμών, της αγοράς και
του παρασιτισμού. Ακόμη, προβλέπει την είσπραξη από τους
εργαζόμενους 7,4 δισ. ευρώ επιπλέον φόρους, παρά το γεγονός ότι η οικονομία
μας βρίσκεται στα πρόθυρα της ύφεσης! Πρόκειται για μια παράμετρο εξ αιτίας της
οποίας ο νέος προϋπολογισμός καθίσταται και εντελώς πλασματικός,
αναξιόπιστος και μετέωρος.
Στην εκπαίδευση το πεδίο γίνεται όλο πιο απειλητικό. Η
συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση και η περαιτέρω μείωση των δαπανών για την
παιδεία (3,07% για το 2009), τα μέτρα που προωθούν την ιδιωτικοποίηση της
δημόσιας εκπαίδευσης (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στην κατασκευή
και τη λειτουργία των σχολείων, είσοδος εταιρειών και χορηγών στα σχολεία,
αναγνώριση ΚΕΣ κ.λπ.), η ανυπαρξία ουσιαστικής επιμόρφωσης, οι πρόσφατες
εγκύκλιοι που «νομοθετούν» τη διοικητική αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό και
αποτελούν προάγγελο μιας σκληρής αξιολόγησης με όρους αγοράς, η εργασιακή
περιπλάνηση των συναδέλφων (χιλιάδες εκπαιδευτικοί χωρίς οργανική θέση), η
εκρηκτική κατάσταση στην ΤΕΕ που έχει δημιουργήσει μεγάλη ανασφάλεια σε
εκπαιδευτικούς και μαθητές (πρόσβαση στην τριτοβάθμια, προγράμματα και βιβλία,
ανυπαρξία επαγγελματικών δικαιωμάτων, λειτουργία ΕΠΑΣ εκτός ΥΠΕΠΘ κ.ά), η
σχεδιαζόμενη μεταφορά αρμοδιοτήτων σχετικά με τη λειτουργία των σχολείων στους
δήμους μέσω της επερχόμενης αποκέντρωσης του «Καποδίστρια 2», αναχρονιστικά
προγράμματα σπουδών και βιβλία κ.ά.
ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ
Με βάση την απόφαση της τακτικής Γ.Σ. της 28.6.08 τα αιτήματα των
κινητοποιήσεών μας για την τρέχουσα συνδικαλιστική χρονιά είναι τα
παρακάτω:
· Άμεση αύξηση
των δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ τουλάχιστον
· Ουσιαστικές
αυξήσεις στους βασικούς μισθούς μας, με αφετηρία τα 1.400 ευρώ συνολικές
καθαρές αποδοχές στον νεοδιόριστο. Διπλασιασμός της ωριαίας αποζημίωσης και
σύνδεσή της με τις συνολικές αποδοχές των εκπαιδευτικών. Άμεση καταβολή
του επιδόματος των 176 ευρώ και του συνόλου των αναδρομικών. Άμεση καταβολή
όλων των δεδουλευμένων.
· Δημόσια, 12χρονη
υποχρεωτική και πραγματικά δωρεάν Εκπαίδευση, με προοπτική το ενιαίο 12χρονο
σχολείο. Υλοποίηση της πρότασης της ΟΛΜΕ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Μεταλυκειακό Έτος Ειδίκευσης.
· Κατάργηση του
Ν. 3475/06 για την τεχνική εκπαίδευση και εφαρμογή της μεταβατικής πρότασης της
ΟΛΜΕ για τομείς, ειδικότητες στα ΕΠΑΛ κ.λπ. Καμιά κατάργηση σχολικής μονάδας,
διασφάλιση της μόνιμης εργασίας όλων των εκπαιδευτικών. Υπαγωγή των σχολών ΤΕΕ
άλλων Υπουργείων στο ΥΠΕΠΘ.
· Κατάργηση της βάσης
του 10.
· Όχι στην
αποκέντρωση και συγκεκριμένα στην υπαγωγή των σχολικών μονάδων στους δήμους.
· Όχι στην αξιολόγηση
- χειραγώγηση των εκπαιδευτικών
· Πλήρης σύνταξη στα
30 χρόνια υπηρεσίας, χωρίς όριο ηλικίας. Κατάργηση του ισχύοντος
αντιασφαλιστικού – αντισυνταξιοδοτικού πλαισίου (νόμοι «Σιούφα», «Ρέππα»,
«Πετραλιά») και επιστροφή όλων των οφειλόμενων στα ασφαλιστικά ταμεία.
· Να μειωθούν
δραστικά τα ληστρικά τραπεζικά επιτόκια για τη χορήγηση δανείων, ιδιαίτερα για
την αγορά πρώτης κατοικίας.
· Να εγγυηθεί το
κράτος τα αποθεματικά και να καλύψει τα ελλείμματα των Ασφαλιστικών Ταμείων που
προέκυψαν από την αγορά «τοξικών χρηματιστηριακών προϊόντων». Πλήρης διαφάνεια
για τη λογιστική και περιουσιακή κατάσταση των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Αυτοδιαχείρισή τους από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
· Κατάργηση του ν.
3467/06 για την επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης και κατάρτιση και ψήφιση νέου,
αντικειμενικού, αξιοκρατικού, αξιόπιστου..
· Καθιέρωση ετήσιας
επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.
· Να μην ιδρυθούν
ιδιωτικά πανεπιστήμια. Μη εφαρμογή της οδηγίας 36/2005. Κατάργηση του
νόμου-πλαίσιο για τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Κατάργηση των Κέντρων Ελεύθερων Σπουδών.
Ως αιτήματα αιχμής καθορίζουμε τα εξής:
- Άμεση αύξηση
των δαπανών για την παιδεία στο 5% τουλάχιστον του ΑΕΠ.
- Ουσιαστικές
αυξήσεις στους μισθούς μας. 1.400 € καθαρά στο νεοδιόριστο και αναλογικές
αυξήσεις στα υπόλοιπα μισθολογικά κλιμάκια.
- Πλήρη σύνταξη
με 30 χρόνια εργασίας.
- Σταθερή και
μόνιμη εργασία στην εκπαίδευση – Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (για όλα τα
εργασιακά ζητήματα και τις υπηρεσιακές μεταβολές).
- Δημόσια
12χρονη υποχρεωτική και πραγματικά δωρεάν εκπαίδευση – Καμία επιβάρυνση στον
οικογενειακό προϋπολογισμό για μόρφωση και εκπαίδευση των μαθητών /-τριών.
(25 μαθητές στο τμήμα, 20 στις κατευθύνσεις και στην ΤΕΕ, 10 μαθητές ανά
καθηγητή στα εργαστήρια).
- Ουσιαστική
στήριξη της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΤΕΕ).
- Να καταργηθεί
ο κλειστός αριθμός εισακτέων για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση και η
βάση του «10». - Να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια σε όλα τα παιδιά.
- Η απόφαση της Γ.Σ. υπερψηφίστηκε από 49 εκπροσώπους ΕΛΜΕ σε
σύνολο 75 που παρευρέθηκαν κατά την ώρα της ψηφοφορίας.
Το πρόγραμμα δράσης που πρότεινε το ΔΣ της ΟΛΜΕ, επειδή δεν
συγκέντρωσε την απαιτούμενη από το καταστατικό πλειοψηφία, δεν υπερψηφίστηκε
(12 ψήφοι ΥΠΕΡ). Παράλληλα κατατέθηκαν και άλλες απεργιακές προτάσεις,
οι οποίες δεν συγκέντρωσαν, επίσης, την απαιτούμενη πλειοψηφία.-
Υ.Γ. Στο κλείσιμο των εργασιών της Γ.Σ. των Προέδρων των ΕΛΜΕ
κατατέθηκε η παρακάτω δήλωση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ:
Μέσα από μαζικές διαδικασίες ο κλάδος μας υπερψηφίζοντας το
σκεπτικό και τα αιτήματα της εισήγησης εξέφρασε την οργή και την αγανάκτησή του
για το ζοφερό μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών που
προοιωνίζεται η πολιτική της κυβέρνησης.
Το προτεινόμενο από το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ πρόγραμμα δράσης δεν
συγκέντρωσε τις απαιτούμενες από το Καταστατικό ψήφους, παρά το ότι στη μεγάλη
πλειονότητά τους οι ΕΛΜΕ ψήφισαν απεργιακά προγράμματα δράσης. Το γεγονός αυτό
εκφράζει την αναγκαιότητα για πιο συστηματική και ολοκληρωμένη προετοιμασία του
κλάδου, ενόψει μιας μεγάλης και κρίσιμης σημασίας απεργιακής κινητοποίησης.
Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ θα συνεχίσει και θα εντείνει την κινηματική
προσπάθειά του προκειμένου να διαμορφωθούν, το συντομότερο δυνατό, καλύτεροι
όροι για την αποτελεσματική αντίδρασή μας στην αντιλαϊκή και αντεργατική
πολιτική της κυβέρνησης. Αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί!
Στο πλαίσιο αυτό θα διαμορφώσει και τη νέα εισήγησή του προς τον
κλάδο.