Μελλοντική έκφραση της Φυσικής τόσο σε μακροσκοπική όσο και σε μικροσκοπική κλίμακα αποτελεί η θεωρεία Μ. Σκοπός της είναι οι φυσικοί νόμοι που θα την διέπουν να μην υφίσταναται ad hoc βελτιώσεις, τροποπιήσεις και επεκτάσεις αλλά να ισχύουν καθολικά τόσο για τον σωματιδικά και κυματικό μικρόκοσμο όσο και για μακροσκοπικά αντικείμενα όπως οι γαλαξίες και το σύμπαν που παρατηρούμε ή θα παρατηρήσουμε στο μέλλον ή ακόμα και για αυτό το υπόλοιπο που δεν θα έχουμε άμεση ή έμεση παρατήρηση δηλ. το άπειρο και ούτε θα έχουμε ποτέ. Ως σπονδυλωτή θεωρεία μπορεί να εκφράσει 2500 διαφορετικά δυνατά σύμπαντα σε 11 διαστάσεις, ένα από τα οποία είναι και το σύμπαν που ζούμε. Βέβαια οι φυσικοί νόμοι που σήμερα θεωρούμε ισχύοντες θα μετασχηματιστούν σε ένα πολύπλοκο ενιαίο μαθηματικό μοντέλο που θα μπορεί να προβλέψει όλα τα φυσικά ενδεχόμενα. Παρόλο που ο περιορισμός 2500 είναι πεπερασμένος αριθμός θα αποτελέσει την μελλοντική προσπάθεια της Φυσικής. Βέβαια πολύπλοκα μαθηματικά μοντέλα χρειάζονται και πανίσχυρους υπολογιστές για να υπολογιστούν σε σχετικά σύντομο χρόνο. Βέβαια οι φυσικοί νόμοι δεν πρέπει πρέπει να είναι προσητοί από την ευρύτερη μάζα του επιστημονικού κόσμου και προφανώς κατανοητοί από το την πλειοψηφία της προπανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Και κάποιος, κάπου, κάποτε θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι το σύστημα του Πτολεμαίου ισχύει ακόμη αλλά τα υπάρχοντα υπολογιστικά συστήματα που θα περίγραφαν την κίνηση των διακριτών ουράνιων σωμάτων, του παρατηρήσιμου σύμπαντος, σίγουρα θα οδηγούνταν σε βέβαιη χαοτική συμπεριφορά με προφανείς ανεξέλεγκτες και απρόβλεπτες καταστάσεις. Προφανώς οι μελλοντικοί υπολογιστές, άλλων γενεών, θα έλυναν το πρόβλημα και ίσως ο Κέπλερ και οι άλλοι κατά την διατύπωση των Φυσικών νόμων τους έβλεπαν οράματα, αλλά εκπλήρωσαν το παιδικό τους όνειρο να γίνουν διάσημοι στον επιστημονικό κόσμο, απασχολώντας τους για αιώνες με δουλειές του ποδαριού και χοντροειδέστατα μαθηματικά του μπακάλη. Προφανώς κοσμικοί κύκλοι και κυκλώματα τους ανέδειξαν, μια φορά και έναν καιρό... |